به گزارش گلستان ما، قربان خسروی در گفت‌وگو با خبرنگار نیلکوه گفت: شاکله اصلی مذاکرات که می‌توان آن را نقطه عطفی بر پایان پرونده هسته‌ای ایران دانست، مذاکرات ژنو 5 از 16 تا 18 آبان ماه 1392 بود که برای اولین بار در تاریخ، وزیران خارجه ایران و آمریکا با یکدیگر در هتل Inter-Continental شهر ژنو دیدار کردند.

این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: علا رغم این‌که خود آغازی بر پایان یک بحران تاریخی بود، با ورود بد لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه و گره زدن مذاکرات به امنیت اسرائیل و پس‌ازآن گارد بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس با پیچیدگی روبرو گشت. این دوره از مذاکرات اگرچه با مشکلاتی روبر شده و دارای نتایج ملموسی نبود، اما برای ادامه مذاکرات در سطح وزیران خارجه نگاه مثبتی را تداعی می‌کرد.

به گفته خسروی 10 روز بعد، مذاکرات ژنو 6 از 29 آبان تا 3 آذر 1392 آغاز شد که خروجی مذاکرات به توافق‌نامه ژنو مشهور گشت و در آن اذعان به حقوق هسته‌ای ایران گردید. در پی آن مقرر گردید 4 میلیارد دلار از پول‌های بلوکه‌شده ایران آزادشده، تحریم‌ها به‌صورت تدریجی لغو شود. بارک اوباما این توافق تاریخی را آغازی مهم دانست. ظریف نیز در فیسبوک خود اذعان داشت که بااقتدار مذاکره کرده و از حقوق ملت کوتاه نخواهد آمد.

وی اظهار داشت: از ژنو 6 تا بیانیه لوزان که مهم‌ترین دستاورد این مذاکرات تاکنون شمرده می‌شود بیش‌تر بر روی مسئله اقدام مشترک بحث شده و جزئیات به‌مرور روشن‌تر شده است. مسئله مهم این است که مقرر شد آنچه در لوزان بر روی آن توافق گردید مبنای جزئیاتی باشد که در توافق نهایی روی آن بحث کنند ازجمله رفع تحریم‌ها بلافاصله پس از توافق و اجرای NPT توسط ایران.

رییس دانشگاه پیام نور گالیکش گفت: اما مسائل داخلی ایالات‌متحده ازجمله فشار لابی صهیونیستی داخل، سناتورهای جمهوری‌خواه و نهایتاً زیر بار رفتن اوباما برای تائید کنگره و فشار رژیم صهیونیستی و ورود کشورهای عربی به‌ویژه عربستان و بحران یمن و گل‌آلود شدن رابطه ایران و عربستان و هم‌چنین فشار برخی از سران اروپایی دخیل در مذاکرات به معنی چماقی بر سر مذاکراتی بود که طعم شیرین هویج دو سال مذاکرات نفس‌گیر را برای ما تلخ کرده است.

وی با اشاره به اینکه آیا روحانی و ظریف از خطوط قرمز عبور کرده‌اند یا نه، هنوز نمی‌تواند مبنای تحلیل قرار گیرد گفت: هنوز توافقی حاصل نشده است. اما خطوط قرمز تعیین تکلیف شده که رهبری به‌طور شفاهی و کتبی اعلام کرده است، عدم امکان در دسترس قرار دادن اطلاعات دانشمندان هسته‌ای، برداشتن تحریم‌ها همزمان با توافق، و رد مسئله PMD یا همان نظارت و بازدید سرزده از اماکنی که آن‌ها صلاح بدانند که مسلماً اماکن نظامی هم جزئی از آن است.

کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: به نظر می‌رسد در صورت پذیرش PMD و این‌که هر وقت بهانه‌ای درست شود آن‌ها یک‌طرفه دوباره تحریم‌ها را به‌طور خودکار وضع کنند و برای لغو تحریم‌ها نیز برنامه شناور و مبهمی درست کنند و اصولاً هر بند از توافق قابل تفسیر باشد، باخت ایران در این بازی بین‌المللی مسلم است و هر توافق این‌چنینی به نفع ما نیست و ملت حق مسلم و مشروع خود می‌داند تا این ننگ تاریخی را نپذیرد و مسلماً رهبری در خط مقدم مقابله با هر توافق بدی خواهد بود.

وی تصریح کرد: توافق بد برای ایران خروج از بحرانِ تحریم‌ها را نیز در پی نخواهد داشت. بلکه شدت تحریم‌ها به هر بهانه‌ای که با ابهام در متن اصلی صورت گیرد بیش‌تر خواهد شد.

وی بیان داشت: ملت انتظار دارد مردان مذاکرات هسته‌ای همان‌طور که در اوایل قول دادند بااقتدار از اقتدارِ ملت دفاع کنند و نتیجه‌ای شیرین برای این ملت بیافرینند. پیروزی و خروج امن در بحران هسته‌ای میسر نیست مگر با همدلی و هم‌زبانی با رهبری معظم انقلاب که در رأس مذاکرات هسته‌ای چراغ راه آینده فناوری هسته‌ای ماست.

انتهاي پيام/