به گزارش گلستان ما به نقل از فارس، غلامرضاخارکوهی تاریخنگار گلستانی انقلاب اسلامی گفت: مهمترین دستاورد سیاسی مشروطه در سال‌های بعد این بود که این قیام آینه عبرتی شد برای مبارزان انقلاب اسلامی در سال 57 که نه به رژیم پادشاهی مجال تنفس دادند و نه به سکولارهای غرب زده فرصت میدانداری. نه روحانیت عرصه را برای روشنفکران و لیبرالهای غرب زده و شرق زده خالی کرد و نه امام خمینی(ره) اجازه داد که کسی سر در دیگ پلوی سفارتخانه‌های روسیه و آمریکا و انگلیس فرو برد.

این پژوهشگر تاریخ گفت: اگرچه به تدریج نفوذ عوامل سر سپرده دربار و برخی روشنفکران غرب و شرق زده که یا سر در سفارت روس، یا سر در سفارت انگلیس داشتند، میدان دار معرکه شدند و مسیر انقلاب را به سمتی که مغایر با اهداف اولیه و دیانت مردم بود کشاندند، بطوری که آیت الله نائینی کتابی که خود در حمایت از مشروطیت نوشته و منتشر کرده بود، پس گرفت و شیخ فضل اله نوری ناچار شد برای اصلاح انقلاب مشروطه، نظریه «مشروطه مشروعه» را مطرح نماید.

خارکوهی تصریح کرد: بعد همان متنفذانِ منحرف و ضدِ دین، شیخ فضل اله نوری را به خاطر این نظریه منزوی و خانه نشین کردند. در حالی که نظریه شیخ فضل اله نوری یکی از با ارزشترین میراث پایدار جنبشهای شیعی معاصر به رهبری آن شیخ فرزانه محسوب می شود.

وی افزود: جنبش مشروعه شیخ فضل اله نوری خواهی برخلاف ادعای غیر واقعی مورخین تاریخ معاصر ایران، ناشی ار حُبِ استبداد یا پاسداری از حریم سلطنت و رژیم استبدادی نبود. بلکه تقابل نوعی از اندیشه سیاسی شیعی- اسلامی در برابر رهبران غرب زده ای مثل سیدحسن تقی زاده بود که مشروطه را فرزند روحانی انگلستان می پنداشتند و چشم به کمکهای آن دولت استعماری و ضد اسلامی داشتند و می خواستند دولتی کاملا سکولار و غرب زده را در ایران حاکم نمایند.

این تاریخنگار ادامه داد: علت العلل اصلی انقلاب مشروطه و ریشه اصلی نارضایتی ها، جور بی حد و اندازه‏ای بود که در زمان پادشاهان قاجار در کشور رواج داشت. بنای پادشاهی قاجار از آغاز بر ستمگری نهاده شده بود. به طوری که ستمکارترین فرد این سلسله ، سرسلسله آن یعنی آقا محمد خان قاجار محسوب می‏ شد.

وی افزود: با مطالعه تاریخ قاجاریه گاهی انسان به این فکر می‏ افتد که گویی زشتی ستم و قبح ظلم از میان رفته بود. علاوه بر بی عدالتی های شاه، حتی ظلم هایی که از ناحیه شاهزادگان و حکام و عمّال قاجار در مورد رعیت اعمال می‏ شد، چنان دامنه دار و سخت بود که مطالعه آن موی را بر اندام انسان راست می‏ کند. به قول مخبر السلطنه هدایت، ایران را بی سامانی و پریشانی فرا گرفته، روس از یک سو می‏کشید و انگلیس از یک سو ، ترکیه هم سری توی سرها می‏ آورد . خزانه خالی بود و دولت محتاج پول . به طرق مختلف‏ از رعیّت نقد و جنس گرفته می‏شد. شاه مریض و گرفتار به درد خود بود. رجال و دولت مردان هم در فکر منافع خود بودند.

خارکوهی با اشاره به اینکه خواست مرکزی انقلاب مشروطه تأسیس سلطنتی محدود و تعدیل یافته بود، گفت: این خواسته به دلیل ظلم و ستم بیش از حدّی بود که کاسۀ صبر مردم مسلمان را لبریز کرده بود. به طوری که عموم مردم از شاه و دولت مردان او، و حکام ولایات به تنگ آمده بودند. به همین خاطر مهمترین هدف انقلاب مشروطه را باید تحقق نسبی عدالت و خلاصی از سلطه حاکمان ستمگر دانست.

این پژوهشگر تاریخ در پایان خاطرنشان کرد: مردم از ظلم و بی عدالتی و بی کفایتی حاکمان قاجار خسته شده بودند. مردم از دو سو مورد ظلم و تعدی بودند از یک سو توسط حاکمان رسمی دست نشانده پادشاهان قاجار ، و از سوی دیگر بوسیله خانهای گردن کلفت محلی که همواره مورد حمایت حاکمان دولتی بودند. مثلاً از دهقانان و کشاورزان- که 80 درصد جمعیت کشور را تشکیل می‏ دادند - در سال چهل نوع مالیّات اخذ می‏شد و فشار سنگینی بر زندگی و معیشت مردم فقیر به ویژه روستائیان مناطق کویری وارد می‏ گردید . مردم از این بی عدالتیها به تنگ بودند و راه چاره را در قیام و اعتراض دیدند.

انتهای پیام/