به گزارش گلستان ما به نقل از راه اسپی دژ ، سالمندی پدیده‌ای جهانی در دنیای امروز به شمار می‌رود. در کشورهای آسیایی جمعیت سالمندان روبه فزونی است. در حال حاضر کشور ایران نیز مرحله انتقال ساختار سنی جمعیت به سالمندی را تجربه می‌کند و جمعیت بالای 60 سال از 2/7 درصد در سال 2006 به 2/8 درصد در سال 2011 افزایش داشته است.

همچنین پیش بینی می‌گردد جمعیت سالمندان ایران در سال 2025 به 10 درصد و در سال 2050 به 22 درصد افزایش یابد. به‌موازات گسترش جمعیت سالمندی و مشکلات متعدد سالمندان، لزوم اصلاح و بهسازی محیط زندگی آنان مطرح می‌گردد. با تغییرات جسمانی، فیزیکی، روانی و اجتماعی اصلاح محیط برای این افراد الزامی به نظر می‌رسد.

سقوط و زمین خوردن عامل مهم آسیب بالای 60 سال و پنجمین علت مرگ در بزرگ‌سالان است. سقوط و عوارض ناشی از آن تهدید جدی سلامت، عملکرد و استقلال سالمند محسوب می‌شود و به دلیل عوارض کاهش فعالیت‌های فیزیکی، ایجاد وابستگی و مرگ و میر هزینه‌های بالایی را تحمیل می‌کند.

یکی از اهداف اولیه مراقبت از سالمندان کمک به حفظ حداکثر استقلال آنان در محیطی ایمن است تا با پیشگیری از افتادن، بتوان کیفیت زندگی آنان را ارتقا بخشید.

راهکارهای پیشگیری از سقوط در سالمندان

1- کفش مناسب بپوشید: عوض کردن کفش‌ها می‌تواند یکی از کارهایی باشد که به جلوگیری از افتادن سالمندان کمک می‌کند. کفش‌های پاشنه بلند، دمپایی‌های گشاد و کفش‌های با کف صیقلی ممکن است خطر سرخوردن، از دست دادن تعادل و افتادن را افزایش دهد. از پوشیدن کفش و دمپایی‌هایی که خطر لیز خوردگی دارند اجتناب گردد( مثل دمپایی ابری روی سطوح سرامیک مرطوب)، از کفش‌های آج دار استفاده شود.

2- حمام خطرناک‌ترین محل منزل است. در زیر دوش حمام از کفی‌های پلاستیکی آج دار استفاده گردد. کف‌پوش حمام باید غیر لغزنده باشد. در صورت زیاد بودن مدت ایستادن در حمام، می‌توان از دوش سیار و یک صندلی استفاده نمود.

3- در نقاطی که خطر سقوط زیاد است مانند حمام، دستشویی و پله‌ها، از دستگیره استفاده شود.

4- از توالت فرنگی استفاده شود (بلند شدن ناگهانی می‌تواند باعث زمین خوردن شود)، کوتاهی توالت نیز می‌تواند باعث زمین خوردن شود.

 

5- وجود آب در سطح آشپزخانه باعث لیز خوردگی می‌شود و باید فوراً آن را خشک نمود. فوراً مایعات، روغن یا غذای ریخته شده روی زمین را پاک کنید.

6- فضای خانه را روشن نگه دارید. در اتاق خواب، دستشویی و راهروها از چراغ خواب استفاده کنید. یک چراغ در نزدیکی تخت خوابتان نصب کنید که بتوانید آن را در صورت نیاز روشن کنید. چراغ‌ها را پیش از بالا یا پایین رفتن از پله‌ها روشن کنید.

7- دمای پایین اتاق ممکن است باعث کاهش دمای بدن و به دنبال آن زمین خوردن گردد. دمای اتاق در زمستان حدود 22 درجه سانتی‌گراد باشد. محیط زندگی کاملاً منظم باشد و وجود اسباب بازی روی زمین، عامل مهمی در زمین خوردگی است.

8- مبلمان و وسایل به نحوی چیده شوند که حداقل خطر برخورد وجود داشته باشد از تغییر مکرر دکوراسیون مبلمان، میز و صندلی پرهیز شود. از گذاشتن وسایل و ظروف روی زمین خودداری گردد.

9- تلفن در جایی قرار گیرد که سیم آن باعث زمین خوردن نشود.

10- حاشیه پایین چارچوب در اتاق محل شایعی برای زمین خوردگی است: بهتر است آن را با برچسب یا رنگ قرمز مشخص کرد.

 

11- جاهای گوناگون خانه را وارسی کنید: اتاق نشیمن، آشپزخانه، اتاق خواب، دستشویی و حمام، راهروها و پلکان‌ها هرکدام ممکن است خطراتی را داشته باشد

12- جعبه‌ها، روزنامه‌ها، سیم‌های برق، سیم‌های تلفن را از راهروها جمع کنید.

13- میزهای عسلی، قفسه‌های مجلات و زیرگلدانی‌ها را از مناطق پر رفت و آمد خانه بردارید.

14- فرش‌های لغزنده را با استفاده از نوار چسب دو طرفه یا سایر وسایل روی زمین ثابت کنید یا به‌طور کلی فرش لغزنده را جمع کنید.

15- بهتر است از فرش‌هایی که الیاف آن بلند است یا به‌مرور زمان فرسوده گشته، استفاده نشود.

16- از قالیچه‌های کوچک که به علت اتکای کم احتمال دارد در زیر پا لیز بخورد. استفاده نشود.

17- ارتفاع تخت باید به‌اندازه کف پا تا کشکک زانو باشد (حدود 45 سانتی متر باشد)

18- از تشک‌هایی که کناره آن‌ها نرم شده باشد استفاده نگردد، زیرا ممکن است باعث افتادن از تخت گردند.

19- از صندلی‌های کوتاه استفاده نشود. ارتفاع صندلی باید حدود 40-35 سانتی متر باشد. صندلی باید دسته دار باشد و دسته صندلی تا محل نشستن حدود 18 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. همچنین دسته صندلی 5 سانتی متر از پایه آن جلوتر باشد.

20- انجام یک برنامه منظم ورزشی جهت تقویت عضلات ضروری است.

21- از وسایل کمکی استفاده کنید: پزشکتان ممکن است به شما توصیه کند از عصا یا واکر جهت حفظ تعادلتان استفاده کنید.

22- از انجام کارهایی که همراه با خطر سقوط می‌باشند نظیر بالا رفتن از نردبان اجتناب گردد.

23- همیشه و در همه جا (منزل، اداره، فروشگاه) از نرده‌های اطراف پله‌ها به‌عنوان تکیه گاه استفاده گردد.

24- در صورت امکان راه پله فرش شود. در راه پله‌ها از پوشش‌های نقش دار یا درخشنده استفاده نشود.

 

25- پوشش به‌کاررفته (موکت) در راه پله‌ها، حتماً چسبندگی کافی به سطح زیرین داشته باشد

26- در پله‌ها از نور کافی استفاده شود. بهتر است لامپ‌های کوچکی هنگام شب در ابتدا و انتهای پله روشن باشد. کلید برق در ابتدا و انتهای پله‌ها باشد.

27- با نصب پرده، تابش نور ورودی به راه پله کنترل شود تا درخشندگی در پله‌ها ایجاد نشود.

28- لبه پله‌ها بارنگ مشخصی رنگ آمیزی شود یا از یک لایه چسب محکم و مشخص در لبه پله استفاده شود.

29- در فروشگاه‌ها حتی‌الامکان از پله برقی استفاده نشود (پله برقی یکی از علل شایع زمین خوردن افراد سالمند است)

30- هنگام عبور از پله، در صورت وجود درد در پا، ابتدا پای سالم را روی پله قرار دهید و ترجبحا از عصا یا کمک اطرافیان استفاده نمایید.

تهیه و تنظیم در مرکز بهداشت آق‌قلا - واحد سلامت خانواده و جمعیت

انتهاي پيام/