مواد لازم :

 مغز گردو کوبیده شده به اندازه­ی برنج.

نیم دانه کوبیده شده  به اندازه­ی مغز گردو.

روغن و شکر به مقدار لازم

اگر دوست داشتید زعفران هم می توانید اضافه کنید

روش پخت: 

پس از خیس کردن نیم دانه و خشک کردند آن ،مغز گردو را به آن اضافه می کنند و در هاون بزرگ چوبی به نام  سیرکو می­کوبن تا  نرم شود. ماده­ی بدست آمده در درون هاون چوبی را در اصطلاح محلی (دنگتو) می گویند.

ماهی­تابه مسی (لاقالی) را کمی با روغن چرب کرده وبرنج و گردوی کوبیده شده (دنگتو) روی شعله گاز یا (کِله ) بِره (تفت ) میدهیم.

مواد تفت داده شده را درروغن داغ می­ریزیم و پس ازمدتی که آن را هم زدیم، آب و شکررا به اندازه کافی به  آن اضافه می کنیم تا حلوا خوب بپزد.

برای بهتر  پختن و ته نگرفتن حلوا مرتب با قاشوق بلند مسی (کِترا) حلوا را پشت و رو و ضربه می زنیم؛ اینکار باعث می شود که حلوا روغن پس دهد.

شما می توانید هنگام خشک شدن آب حلوا، گلاب و زعفران آبشده به آن اضافه کنید.

زنان روستا گاهی با پشت دست به حلوا ضربه می زنند و اگر حلوا به دست آنان  نچسبد، حلوا رسیده است وموقع گرفتن آن از روی اجاق و یا کِله است است.

در چند سال گذشته زنان روستا شکل حلوائی که درست میکردند گرد بوده(کشتا) اما دراین سالها خانم ها شکلهای دیگری به حلوای آماده میدهند.

معنای اصطلاح های بکار رفته در متن :

جز : گردو

نیم دانه : برنج ریز شده-  دانه برنج که کامل نیست  شکسته شده است

دنگتو= وبرنج و گردوی کوبیده شده

کِله= اوجاق محلی است که با گِل درست شده و از هیزوم استفاده می شود.

بِره دادن =  تفت دادن

کِترا = قاشوق بلند مسی برای پشت و رو کردن حلوا استفاده میشود

کشتا = شکل حوایی که بصورت دایره باشد

لاقالی: ماهی­تابه مسی

گزارش از نویسنده رادکانا: یعقوب محمودی

انتهاي پيام/