به گزارش گلستان ما، آنچه روز بیست و دو بهمن پنجاه و هفت داشتیم، احساس امید بود. امید به چه کسی؟ امید به خودمان، نه امید به نهضت ازادی، نه امید به بنی صدر، نه امید به آمریکا نه امید به شوروی. امید بود. اما امید به خودمان. به مردمی که قدرتش را دارند همه چیز را تغییر دهند با وجود همه دردهایی که داشتند.

روز بیست و دو پنجاه و هفت، آنچه در سر داشتیم آرمان بود و غیرت برای تحققش. همه بنا داشتیم واقعیت را با آرمانهایمان بسنجیم و نه آنکه توجیهش کنیم و نه آنکه آرمان را به نفع واقعیت تحریف کنیم.

اما آن روز امام یک نگرانی داشت. اینکه آیا این انقلاب را حفظ هم خواهیم کرد؟ این قیام و تحول روحی درونی که مهمترین داشته ما است، حفظ خواهد شد؟

حالا چهل و چند سال گذشته، امروز جریانهای جوان زیادی داریم که همه چیز را با شعارهای انقلاب میسنجند. چه آنها که ناراحت و نگرانند و چه آنانکه امیدوارند. امروز همه فشار اقتصادی و سیاسی و تبلیغاتی را جمع کردند که مردم ناامید شوند، همین امسال حدود پنجاه درصد حضور در انتخابات داشتیم.

یعنی فقط بیست درصد کمتر از متوسط حضور همین مردم در انتخابات ریاست جمهوری تا پیش از این، بیست درصد کمتر از اولین انتخاب ریاست جمهوری سال پنجاه و هشت. باز هم بیشتر از معمول حضور مردم خودشان و این یعنی آنانکه میخواستند مشروعیت انقلاب را به چالش بکشند نتوانستند و این یعنی یک «حضور حماسی». نشد نتوانستند.موفق نشدند.

امروز مردمی را داریم که الگویشان سردار شهید است. پای تابوتش را دیدید. خدا رحمتش کند که میگفت درخواست حضور جوانان برای دفاع از حرم بسیار بیشتر از میزان درخواست در دهه شصت است. دقت کنید در جنگی دور تر از مرزها با جوانانی که امام را ندیده اند و در تلاطم انقلاب هم نبوده اند.

بگذار یک عده داشته ها را چرتکه بیندازند. اما داشته مردم خودشان هستند. اعتقادشان. ایمانشان. آرمانجوییشان. اراده شان. همانکه باعث شد در اوج تحریمها «انقلاب علمی» را محقق کنند. انقلاب علمی حقیقتا یک معجزه است. جهش چند برابری تولید علم نسبت به کل دنیا، خیره کننده است. این بروز انقلابی است که در جان این مردم باقی مانده. حفظ شده.

حفظ انقلاب مهمتر و دشوار تر از اصل انقلاب بود. حفظ انقلاب یعنی سختیها را هم دیدیم. جان عزیزان را هم دادیم. گرسنگی هم کشیدیم. سختی و رنج هم دیدیم. نامردی و نفاق هم دیدیم. اما هنوز میجوشیم برای همان آرمانها. این مهمترین ثمره نظام اسلامی جوشیده از این مردم است.

حوزه علمیه امروز پر از نسیم جانفزای گفتمان انقلاب است و حلقه های مباحثه و پژوهش حول مکتب امام و فقه حکومتی، دانشگاه مساله اش عدالت است اما به تقریر خمینی کبیر و سنجش دردهای جامعه بر محور آن. محل تولید علم است و معراج شهدای دانشمند، دولت امروز با شعار فسادستیزی و مردم گرایی رای آورده و شکل گرفته،دشمن امروز ضجه میزند و رسما اعلام میکند که «تحریمهای بر اساس فشار حداکثری که سالها است بر این جامعه تحمیل شده شکست مفتضحانه خورده» رهبر امروز جانانه میگوید«الحمدلله» و این یعنی پیروز شدیم.

بیست و دو بهمن امسال، زیر پوست همه ضعفها و دردها، حفظ انقلاب یعنی حفظ این جان بر افروخته امت، که متمسک به دین است و سرشار از غیرت دینی را باید تبریک گفت. حفظ انقلاب معجزه نظام اسلامی امامت و امت است. امیدوارم این دولت پر تلاش و امیدوار نیز در پیشبرد اهداف این مردم موفق باشد، ان شاء الله.

یادداشت: علی مهدیان طلبه عصر انقلاب

انتهای پیام/