به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛ واقعه جمعه خونین مکه که در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسی برابر با ششم ذیحجه سال ۱۴۰۷ قمری به وقوع پیوست، یکی از تلخ‌ترین حوادث در تاریخ معاصر اسلام به شمار می‌رود. در این روز، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی که در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند، به دست مأموران دولت وهابی عربستان سعودی به طرز وحشیانه‌ای مورد حمله قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.

این حمله بی‌رحمانه در خانه امن الهی منجر به شهادت چهارصد نفر از حجاج ایرانی و زخمی شدن بیش از هزار نفر دیگر شد. این واقعه به روشنی نشان داد که سردمداران وهابی عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شریفین را ندارند، بلکه برای اثبات سرسپردگی خود به قدرت‌های شیطانی، حاضرند احکام الهی را نیز زیر پا بگذارند.

برگزاری مراسم برائت از مشرکین که در جریان اجتماع بزرگ و باشکوه حج صورت می‌گیرد، تأثیر این واقعه را دوچندان می‌کند. رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همواره بر اهمیت برگزاری هرچه باشکوه‌تر مراسم برائت از مشرکین تأکید داشته و دارند.

در روز ششم ذیحجه سال ۱۳۶۶، حاجیان ایرانی به همراه برخی از حجاج سایر کشورها، راهپیمایی عظیم برائت از مشرکین را در مکه معظمه آغاز کردند. حجاج بیت‌الله الحرام در این راهپیمایی با اعلام انزجار از آمریکا و اسرائیل و تمامی کافران و مشرکان، مسلمانان سراسر جهان اسلام را به اتحاد و یکپارچگی در مبارزه بی‌امان با سلطه قدرت‌های شیطانی، در رأس آنها شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار، دعوت کردند. گویی در و دیوار شهر مکه و ملائکه آسمان، همصدا با حجاج شعار می‌دادند.

عرب و عجم، مبهوت و مسحور این طنین الهی شده بودند. راهپیمایان پس از استماع پیام تاریخی رهبر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره)، با شعار الله اکبر، لا اله الا الله و مرگ بر آمریکا برای ادای نماز مغرب روانه حرم شدند. در حالی که زنان و گروهی از جانبازان در جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان حرکت می‌کردند، ناگهان ستون‌هایی از نظامیان آل سعود نمایان شد.

این نظامیان لحظه‌ای بعد به صفوف زائران حمله کردند و با باتوم بر سر و روی آنان کوبیدند. گروهی از بالای پله‌ها و ساختمان‌ها نیز سنگ، آجر، آهن، شیشه و بلوک سیمانی بر سر و روی مردم می‌ریختند.

پس از آن، شلیک گازهای سمی و خفه‌کننده آغاز شد و به دنبال آن، رگبار گلوله‌ها به قصد کشتن راهپیمایان برائت از مشرکین سرازیر گردید. پیکرهای پاک آسمانی که جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا، اسرائیل و ایادی ناپاک آنها بود، در خاک و خون غلتیدند. چادرها از سر زنان افتاد، افراد زیادی زیر دست و پا له شدند و تعدادی به وسیله گازهای خفه‌کننده و رگبار گلوله‌ها، به شهادت رسیدند.

این جنایتکاران حتی به آمبولانس‌های حامل مجروحان نیز یورش می‌بردند و مانع از جمع‌آوری آنان می‌شدند. این جنایت در جمعه خونین مکه، به قدری فجیع بود که برای مرتکبان و بانیان آن، جز لکه‌های ننگ ابدی در صفحات تاریخ و فضاحت و رسوایی نزد ملت‌ها، اثری باقی نگذاشت.

جمعه خونین مکه، به‌عنوان یکی از تاریک‌ترین صفحات تاریخ معاصر اسلام، نقش مهمی در شکل‌گیری و تقویت جنبش‌های ضد استکباری در جهان اسلام داشت. این واقعه نشان‌دهنده عمق تعصبات مذهبی و سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم سعودی و نیز عزم و اراده ملت‌های مسلمان در مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی بود. حادثه مکه نه تنها یک تراژدی انسانی بلکه یک نماد مقاومت و ایستادگی در برابر استکبار جهانی و رژیم‌های وابسته به آن است.

از دیدگاه اخلاقی و دینی نیز، حمله به زائران بی‌گناه در خانه امن الهی، نشان‌دهنده زوال اخلاقی و دینی رژیم سعودی است. خانه خدا، مکانی مقدس و امن برای همه مسلمانان جهان است و هرگونه تجاوز به حرمت آن، مغایر با اصول و ارزش‌های اسلامی است. این واقعه نشان داد که رژیم سعودی برای حفظ قدرت و تثبیت موقعیت خود، حتی ارزش‌های دینی را نیز قربانی می‌کند.

منبع: راه دانا