به گزارش گلستان ما به نقل از پایگاه خبری سمنا شهرستان سمیرم با مساحت ۵۲۲۴کیلومترمربع در جنوب غربی استان اصفهان با مختصات جغرافیایی ۵۱ درجه و۱۷ دقیقه تا ۳ دقیقه طول شرقی و۳۰ درجه و۴۲ دقیقه تا ۳۱ درجه و۵۱ دقیقه عرض شمالی وبا ارتفاع متوسط ۲۴۰۰متر ازدریا ،بین چهار استان اصفهان ،چهار محال بختیاری ،کهگیلویه وبویر احمد وفارس واقع شده است .

از شمال به شهرضا ،از شرق به آباده واقلید فارس ،از جنوب غربی وغرب با مرز طبیعی رشته کوه های دنا با استان کهگیلویه وبویر احمد ،از غرب به بروجن ولردگان (چهار محال وبختیاری )محدود می شود .فاصله مرکز شهرستان تا اصفهان ۱۵۰ وتا تهران ۴۳۵کیلومتر می باشد.

تپه باستانی مش کریم سمیرم  در کنار قلعه تاریخی مختار خان قرار دارد که در مسیر جاده سمیرم به آباده قرار گرفته است و کاوش های باستانی بر روی این تپه با پشتوانه مالی موسسه مالی و اعتباری ثامن الحجج (ع)صورت گرفته است.

کاوشهای باستان شناسی تل باستانی مش کریم سمیرم از اوایل شهریور ماه آغاز شده بود که با نتایج قابل توجهی در زمینه شناخت فرهنگ های باستانی این شهرستان به پایان رسید.

علیرضا سرداری – سرپرست هیات کاوش ‌گفت: دو کارگاه کاوش، نخست برای مطالعات لایه‌نگاری و تشخیص مراحل سکونتی و دوم به صورت ترانشه گسترده به منظور آگاهی از فضاها و ساختارهای سکونتی مردمان مستقر در تپه‌ی «مش کریم» را شامل می‌شود.

این مطالعات به مدت یک ماه زیر نظر اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان و شهرستان و پژوهشکده باستان شناسی انجام گرفته است.

سجاد افشاری  مسئول نمایندگی میراث فرهنگی سمیرم  در این باره به خبرنگار سمنا گفت : تل باستانی مش کریم محوطه ای کوچک که وسعت آن بین ۳۵ در ۴۰ متر و ارتفاع ۲ و نیم متر نسبت به زمین های اطراف خود می باشد.

وی گفت: این کاوش ها نشان می دهد که شکل گیری این محوطه به اوایل هزاره پنجم قبل از میلاد بر می گردد و همزمان با دوره استقراری شمس آباد و باکون در پیش از تاریخ است.

وسعت کاوش  در این تپه ۱۰ در ۵ متر  است و در این کاوش شواهدی شامل بقایای معماری سنگ چین، فضاهایی با دیوارهای چینه ای و خشتی، اتاقی با دیوار چینه ای با سه رنگ قرمز، سفید و سیاه از چند مرحله سکونت روستایی و کوچرو در هزاره پنجم قبل از میلاد آشکار شده است.

سرداری اظهار کرد: علاوه بر قطعات سفالی، یافته‌های دیگر این محوطه، ابزارهای سنگی، پیکرک‌ها، اشیای شمارشی و سنگ هاون است که فعالیت‌های صنعتی و اقتصاد مبتنی بر کشاورزی و دامپروری همراه با سیستم حسابداری را ثابت می‌کند.

با توجه به شواهد و اسناد به دست آمده در این کاوش کاربرد این ساختمان آئینی و اقتصادی  بوده است .

یافته های مهم این کاوش شامل قطعات و شمایل های منقوش و ساده ای دارای نقوش هندسی، جانوری و گیاهی که بعضا سمبلیک بوده و ابزارهایی از جنس سنگ چخماغ برای استفاده برشی و داسی می باشد.

افشاری  وجود پیکرک ها را نشان از اعتقادات و آئین ساکنان دانست و گفت:اشیای شمارشی مربوط به حسابداری و شمارش اولیه و تجارت مردم که از جنس سنگ و گل می باشد از مدارک قابل توجه کشف شده است.

کاوش های باستان شناسی تل مش کریم بیشینه سکونت سمیرم را به ۷ هزار سال پیش مربوط می سازد که خود پیش زمینه ای برای آغاز مطالعات منسجم، درازمدت و جامع باستان شناسی در این شهرستان می باشد تا توالی فرهنگ های تاریخی پیش از تاریخی جنوب اصفهان روشن شود.

سفال و اشیای به دست آمده‌ی دیگر نشان می‌دهد که این محوطه ارتباطات نزدیکی با مراکز مهم مرکز فارس در دشت مرودشت داشته است. چون بسیاری از نقوش این سفال‌ها، مشابه با نقوش هندسی، جانوری و گیاهی سفال‌های محوطه‌های دوره «باکون» به دست آمده در فارس است.

بر اساس این گزارش؛ دوره‌ی «باکون» یکی از مهمترین فرهنگ‌های عصر مس سنگی ایران، مرحله‌ی مهمی در زمینه تغییرات اجتماعی -اقتصادی جوامع پیش از تاریخ ایران در فارس محسوب می‌شود.

شهر سمیرم با ارتفاع ۲۵۰۰ متراز سطح دریا به بام ایران معروف است جمعیت آن ( شهر) بالغ بر 30هزارنفر و وسعت شهر ۱۱۰ هکتار می باشد و در آبان ماه ۱۳۲۹ به شهر تبدیل و شهرداری در آن تاسیس شده است.

انتهای پیام/