به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، پرستاری، بالی برای پرواز در آسمان رضایت خداست و صبر، تحمل، گذشت، ایثار، بی‌خوابی‌های شبانه، سختی، مهارت، لبخند، همدلی، امید… همه در وجود پرستاران نازنین ایران زمین نقش بسته است.

فرشتگان در زندگی ما به هر شکلی وارد می‌شوند، اما زیباترین و بهترین آن‌ها پرستار نامیده می‌شوند اگر عشق و محبت پرستار از سرچشمه ایثار زینبی جاری شود قطعاً به سرچشمه تقوایی الهی متصل خواهد شد.

به مناسبت روز پرستار سراغ یک بانوی پرستار متعهد و دلسوز گرگانی رفتیم تا از نزدیک با سختی‌ها و شیرینی‌های این حرفه آشنا شویم.

رقیه مرادی پرستار بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان گرگان است و درحالی که در اتاق عمل به شدت مشغول بود اما دقایقی برای مصاحبه با ما اختصاص داد که خواندن آن خالی از لطف نیست.

رقیه مرادی ۶ سال سابقه فعالیت در حرفه پرستاری بیمارستان کردکوی، پنجم آذر و امیرالمومنین (ع) شهرستان گرگان را در کارنامه خود دارد.

این بانوی پرستار موفق گرگانی در گفتگو با خبرنگار «گلستان ما» گفت: متأهل هستم و یک نوزاد ۶ ماهه دارم و به شدت به حرفه پرستاری علاقمندم.

مرادی از قشنگترین خاطرات خود در زمان پرستار بودنش برایمان می‌گوید: اورژانس خط مقدم بیمارستان است و من مدتی در قسمت اورژانس کار می‌کردم بیمارانی که به این بخش مراجعه می‌کردند اغلب یا چاقو خورده و یا تصادفی بودند.

وی ادامه داد: اولین فردی که بیمار اورژانسی در بیمارستان مشاهده می‌کرد پرستار بود ما باید در این زمان حساس به شدت به بیماران روحیه می‌دادیم.

پرستار متعهد گرگانی گفت: یادم است یک پسربچه ۱۲ ساله که به جرم قتل در زندان بود و بر اثر دعوا در زندان زخمی شده بود را به بیمارستان ما آوردند و به من گفتند که دست او را بخیه بزنم.

مرادی افزود: اطلاعات بیمار را به من دادند، من و پسربچه قبل از بخیه زدن متوجه شدیم که این پسربچه قاتل یکی از بستگان نزدیک من است هم او دچار استرس شده بود و هم من به شدت اشک می‌ریختم.

این پرستار دلسوز درحالی که لبخند بر لبانش بود ادامه داد: اگر من برای دیگر بیمارانی ۹۵ درصد دلسوزی کردم برای این پسربچه صد درصد کمک کردم تا بخیه‌اش به خوبی انجام شود به گونه‌ای که هر وقت او به بیمارستان ما می‌آمد سراغ من را می‌گرفت و می‌گفت می‌خواهم خانم مرادی مرا درمان کند.

مرادی با تاکید بر اینکه گذشت مهمترین درسی است که پرستاران باید سرلوحه کارشان قرار دهند، خاطرنشان کرد: آن روز حالم به شدت بد بود اما وقتی بخیه پسربچه را انجام دادم حس خوبی به من دست داد.

وی پدر و مادرش را بزرگترین مشوق برای انتخاب رشته پرستاری دانست و گفت: زمانی که ۱۷ سال داشتم پدرم بیماری تنفسی داشت و مجبور بودیم او را به بیمارستان ببریم پدرم همیشه از پرستارها برای گرفتن دارو و حتی خوردن آبمیوه و. . کمک می‌خواست.

مرادی ادامه داد: آن زمان از اعماق وجودم از خدا خواستم‌ ای کاش پرستار بودم و از پدرم مراقبت می‌کردم من تعامل با مردم را خیلی دوست دارم و از اینکه دردی از مردم را درمان کنم احساس خوبی به من دست می‌دهد.

این پرستار گرگانی از مسئولان خواست تا نسبت به پرداخت به موقع حقوق و اضافه‌کاری پرستاران تلاش کنند.

مصاحبه: سمیرا رجبی

انتهای خبر/