به گزارش گلستان ما، حسین پایین‌محلی در یادداشتی نوشت: تاریخ تجلی اراده‌هاست اما کیست که بی‌اراده باشد؟! یعنی مراد ما از بیان اراده بعد فردی آن نبوده چرا که انسان‌ها به دنبال رشد هستند و البته گاه باتصمیمات یااقدامات اشتباه زندگی خود را باچالش مواجه می‌کنند.

شکفتگی تاریخی مدیون اراده‌های انسان‌های والایی است که از منیت می‌گذرند و به ما می‌رسند. مایی که متعلق به وطن و اسلام است و رسالت تاریخی برای تحول تاریخی برای خویش قائل است.

یکی از این انسان‌های بزرگ شهید چمران بود. شهید چمران بالاترین مدارج علمی و اخلاقی را توامان باهم داشت. او جمع نظر و عمل بود. هم طراح جنگ‌های نامنظم بود و هم وسط میدان مجاهدانه می‌جنگید. انسانی ذو ابعاد  که هم عرفان را  در خود داشت و هم در معرکه جنگ از کشتن و کشته شدن ابا نداشت.

چمران حرکت وجودیش جز برای حق نبود و اینگونه بود که پایانش به مانند عرفایی چون عین‌القضات همدانی، شهاب‌الدین سهروردی و حلاج گونه سرخ پایان یافت.

و چه پایانی؟ مگرنه این است که به‌ قول شهید آوینی شهید از دست نمی‌رود بلکه به دست می‌آید! آری!پس چمران با شهادتش دوباره متولد شد و حیاتی دگرگونه به خویش و راهش و جامعه خود بخشید، تراز انقلاب اسلامی چمران‌ها، مطهری‌ها، بهشتی‌ها، آوینی‌ها و سلیمانی هاست که در حیات‌شان به گونه‌ای و ممات‌شان به گونه‌ای دیگر برای جامعه خویش و ازادگان عالم میراث بابرکت و ارزشمند برجای می‌گذرانند که خط تاریخ آنان را در حرکت به نقطه موعود تاریخ در انقلاب اسلامی زنده نگه می‌دارد.

خداوند کریم خطاب به این وارثان انبیا به عنوان اولیای الهی می‌فرماید:
 وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴿۱۶۹﴾هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏‌اند مرده مپندار بلكه زنده‌ اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌‏شوند (۱۶۹عمران)

ما نیز با یادآوری و بزرگداشت این اولیای الهی این آیه الهی را قرائت می‌کنیم و عهد می‌بندیم تا ادامه‌دهنده راه انان باشیم. باشد که در صحیفه هستی نام ما را به عنوان سربازان راه حق بنویسند و خداوند توفیق دهد خون ما نیز راه حق را در تاریخ پررنگ کند و نام ما در ذیل این بزرگواران ثبت گردد.ان شاا...

انتهای پیام