به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی پایگاه خبری و تحلیلی «گلستان ما»، شهید غلامحسین رحمانی، دهم شهریور ۱۳۳۸ در شهرستان علی‌آبادکتول به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورز بود و مادرش قربان گل نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج و صاحب یک پسر و سه دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نهم بهمن ۱۳۶۵ با سمت فرمانده گردان امام حسن مجتبی (ع) در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، پا و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده روستای الازمن تابعه زادگاهش قرار دارد. او را حسن نیز می‌نامیدند.

 نامه‌ای از شهید رحمانی

 
در آخرین نامه به خانواده‌اش نوشت: «همسرم زندگی یک کلاس درس بیش نیست که انسان باید دیر یا زود امتحان پس بدهد. اگر من داوطلب به جبهه برای حق و اسلام عازم شدم شاید موقع امتحانم فرا رسیده باشد. به هر حال از این که تو را و فرزندانم را تنها گذاشتم ان‌شاءالله مرا ببخشید، چون ایمان دارم که نگهدار ما خداوند است. چون خدا را قادر مطلق می‌دانیم پس نگران نباش. امیدوارم اگر من سعادت به‌سوی لقاءالله را پیدا کردم بعد از من بچه‌ها را خیلی خوب تربیت کنی و از تو خواهش می‌کنم برایم گریه نکنی؛ بلکه خوشحال باشی که همسر تو یک لبیک‌گوی حسین زمانه است.
اکنون وقت انجام وعده‌هایی که من به خود داده‌ام فرارسیده است. با پیام حسین زمان، خمینی کبیر دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و برای احیای اسلام عزیز و انجام وعده خود داوطلبانه به جبهه رفتم. خداوند تبارک‌وتعالی این خدمت ناچیز را از ما قبول نماید».

انتهای خبر/