به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» - داود خاندوزی؛ رایحه خوش معنویت و دوستی باخدا از شکوفه‌های ایمان و بندگی در ماه رمضان نشاط و امیدی را در دل‌ها زنده می‌کند، بی‌راه نیست که از ماه رمضان به‌عنوان بهار معنویت یاد می‌کنند.
انسان بااراده سترگ خود در این ماه توشه‌ای از بهترین رفتار و کردار خود در برابر معبودی که همه چیز به آن بخشیده بر می‌دارد، شب‌های رمضان بهانه‌ای برای دلتنگی باخدا و پهن کردن سجاده و رازونیاز با معبود است.
رمضان علاوه بر این بار معنویت ماه درس‌گرفتن است، مسلمانان با خریدن سختی تشنگی و گرسنگی علاوه بر آنکه اراده خود را محکم می‌کنند می‌آموزند که چه کارهایی باید در جامعه اسلامی انجام شود تا گرسنه‌ای سر به بالین نگذارد و ازاین‌رو به واسطه باز شدن درهای رافت الهی مواسات و همدلی و دستگیری از مستمندان در این ماه به اوج خود می‌رسد.
در حقیقت این ماه بهانه‌ای است که انسان از صفات حیوانی فاصله بگیرد و به جایگاه انسانیت بار دیگر عروج کند و اگر رمضان نبود شاید هدف خلق انسان نیز به خطر می‌افتاد و در حقیقت انسان در ماه رمضان به این مفهوم می‌رسد که چرا خداوند در خلق انسان بیان کرد «فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ» یعنی جمال و جلال خدا در انسان متجلی است.
تجلی انسانیت در ماه رمضان تنها به عمل به دستورات خداوند نیست بلکه درمانی بر خلق‌وخوی بشریت است تا باتقوا، ایمان و نهایتاً عمل صالح به نقطه‌ای برسد که بتواند از قفس تن خارج شود.
خداوند در قرآن کریم و آیه ۱۸۳ سوره بقره می‌فرماید: «ای ایمان‌آورندگان! روزه بر شما واجب گردید، انسان که بر پیش از شما هم واجب شده بود. باشد که پرهیزکاری کنید» و این پرهیزگاری از سر نیاز خداوند نیست؛ بلکه ما به این روزه‌داری محتاج هستیم و رفته‌رفته با گسترش علم علاوه بر آثار روحی و روانی رمضان ابعاد مختلف اجتماعی این ماه نیز بر ما هویدا می‌شود.
علاوه بر افزایش امید، معنویت و نشاط اجتماعی در ماه رمضان این ماه جلوهایی دیگری نیز برای مسلمانان دارد، نخستین مسئله تقویت حس نوع‌دوستی است، در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان مسلمانان برای دفاع از مظلومیت مردم زجرکشیده فلسطین به میادین شهر می‌آیند.
این حضور میدانی ظلم‌ناپذیری را در مسلمانان تقویت می‌کند و بار دیگر امت اسلامی نشان می‌دهد که پیرو مکتبی هستند که پیشوایش در مقابل زورگویی و ظلم و ستم معاویه و یزید فرمود: «هیهات منا الذلة؛ ذلت و خواری به‌مراتب از ما (اهل‌بیت) دور است».
تقارن شب‌های قدر و شب شهادت حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام نیز فرصتی است که با بهره‌گیری از معنویت این شب‌ها به درگاه الهی متوسل شویم، این شب بافضیلت‌ترین شب سال است که با امور مهم و با عظمتی همانند نزولِ اجمالی قرآن، پیدایش افاضات باطنی و فضای خاصّ معنوی، تقدیر و تعیین سرنوشت‌ها، تدبیر و برنامه‌ریزی‌های جدید و نزول جبرئیل و فرشته‌ها همراه است و شب نزول رحمت الهی و آمرزش گناهان بوده و در آن شب، فرشتگان بر زمین فرود می‌آیند.
تقارن این شب‌ها نیز با ایام نوروز و آغاز سال ۱۴۰۴ نیز برای شیعیان ایران پر مفهوم است و از آن به‌عنوان سال علوی یاد می‌کنند چرا که آغاز این سال با نام امیرالمؤمنین (ع) گره‌خورده است.
یکی دیگر از موضوعاتی که در ماه مبارک رمضان در کنار این مسائل تقویت می‌شود توجه به قرآن است، عظمت قرآن نظر به این که حقیقت قرآن، کلام‌الله است و ازاین‌جهت از توحید افعالی الهی نشإت می‌گیرد، قرآن مقام بسیار ارجمندی دارد و نزدیکی انسان به قرآن نیز باعث تجلی جایگاه اجتماعی آن می‌شود و این کتاب هدایت الهی تضمین‌کننده سعادت انسان و بشریت است و لذا نشر مفاهیم آن در زندگی انسان را از اشتباه دور می‌کند.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد