خواهر شهید کیومرث جنگی نقل می‌کند: «برادرم بعد از این که به اسارت رسید به دلیل شکنجه‌های فراوانی که بر او وارد کردند بیمار شد و همانجا به شهادت رسید.»

شهید «شیرعلی جهانتیغ» می‌خواست همیشه خادم طبیعت خدا باشد و برای تکمیل اندیشه دینی‌اش فراگیر‌ی قرآن را دراولویت‌های برنامه‌ زندگیش قرارداده بود.

شهید محمود قوانلو در وصیت خود نوشت: سیاهی چادرتان، بیش از سرخی خون من قلب دشمن را می‌لرزاند.

شهید مصطفی امینی در دوران انقلاب نقش بسیار موثری در راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه رژیم پهلوی داشت و با امت حزب‌الله همگام بود.

خواهر شهید حسینعلی ممشلی روایت می‌کند: «روزی که برادرم برای رفتن به جبهه اعزام می‌شد هوا بسیار بارانی بود. لحظه آخر رو به من نمود و گفت: هنگامی که من برمی‌گردم هوا بارانی است.»

شهید رحیمی با توجه به مشکلات اقتصادی خانواده به زحمت دیپلم گرفت و با استعداد خوبی که داشت در دانشسرای تربیت معلم گرگان قبول شد و به تحصیل ادامه داد، بعد از چند بار رفتن به جبهه شربت شهادت نوشید.