شهید جانعلی کاسب در بخشی از وصیت خود نوشت: «ای برادران دین! من یک دست قرآن و با دست دیگر سلاح برگرفته و سینه دشمن را به آتش می‌کشم تا تو آزاد آزاد زندگی کنی»

همسر شهید «ابوبکر اونق» گفت: من به شوق بازگشت «ابوبکر» از جبهه، تمام سختی‌ها و کمبود‌ها را تحمل می‌کردم تا اینکه یک روز زنگ در به صدا در آمد و درب را باز کردم و آنها از دانشگاه بودند. با خودم گفتم «ابوبکر که نیست، این‌ها با من چکار دارند؟» بعد از لحظاتی خبر شهادتش را به من دادند.

شهید یازرلو در وصیت‌نامه خود آورده است: شهادت تصادفی نیست بلکه لیاقت و سعادتی است بزرگ، و تنها حرف من به برادران و خواهران عزیز این است که ادست از خط امام و روحانیت مبارز برندارند.

شهید محمد علی خسروی از شهدای هشت سال مقدس بود. پس از اخذ دیپلم آرزوی تدریس در مدارس را داشت ولی عشق به وطن او را به جبهه های حق علیه باطل کشاند تا به آیندگان درس شهادت را بیاموزد.

شهید رایجی از شهدای هشت سال دفاع مقدس در وصیتنامه‌اش آورده است: «برادران مهربانم، نماز جماعت و نماز جمعه را یاد کنید و سنگرم را خالی نگذارید.»

در بخشی از وصیت‌نامه شهید موسی الرضا خواستار آمده است: اصل ولايت فقيه كه ولايت عظماى زمان غيبت كبرى است برهر شيعه وپيرو مهدى است كه از آن اطاعت نموده و پيرو عملى و واقعى آن باشيد كه به حق نايب و فقيه جامع الشرايط كنونى حضرت امام خمينى روحى اله الفدا است.