این روزها مقولات عجیب و غریب به ویژه در حوزه علم و دانش زیاد به گوش می خورد.

سربازان جهانی ولایت و مکتب آنان به الگوی عملی پیشبرد گام دوم و ورود به مرحله دوم خودسازی ،جامعه پردازی و تمدن سازی و البته آمادگی برای ظهور مبدل شدند و بعد از این باید شاهد هجمه های گسترده به این مکتب و تحریف آن از سوی جریان لیبرال باشیم.

اگر بعض مردم در انتخابات پیش رو رای ندادند و یا بعض مردم افراد اصلح را انتخاب نکردند _که عمدتا به عدم شناختن آنها بر می گردد_ و یا افراد بصیر و مورد وثوق با بهانه های واهی و ترس از هزینه های علنی چنین اقدامی، به مردم راهنمایی و مشورت ندادند؛ قطعا این مجلس عصاره فضائل ملت نخواهد بود و نباید ۴سال آینده گلایه کنیم که این چه مجلسی است که در راس امور کشور نیست.

یک عضو هیات علمی دانشگاه نوشت : شناخت آرایش های سیاسی و جهت گیری های اجتماعی در قومیت مهمترین مقوله است ، در حوزه گرگان و آق قلا این دو تعیین کننده خواهد بود.

زندگی شهید سپهبد سلیمانی نیز به دو دوره تقسیم میشود.دوره قبل ازانقلاب به عنوان مبارزی درنهضت امام ودوره بعدازانقلاب به عنوان سپاهی در خط اول مقدم درمبارزه با بعثیها.وازاینجاست که اوباانقلاب به عزت جهانی میرسد وبر افتخارات جمهوری اسلامی می افزاید و تراز انقلاب می شود و جهان اسلام و بشریت را از شر تروریسمی که توسط غرب با پوشش اسلام قلابی سازماندهی شده بود نجات داد.

دستگاه «جنگ روانی حاکمیت یزید » علاوه بر ایجاد رعب و وحشت عجیب از سپاه یزید در دل مردم ، « ترس از جنگ » را پر رنگ کردند . در شرایط کنونی نیز « دکترین ترس » به عنوان یک « راهبرد جنگ روانی» از سوی برخی از مسئولین غربگرای جمهوری اسلامی دنبال می شود .

روحانی روز گذشته از یک تاکتیک شناخته شده و ویژه برای تحریک و تهییج مخاطب و جامعه هدف عملیات روانی خود بهره برد؛ مقایسه یک پدیده ایرانی با یک پدیده افغانستانی!!!

فعال فرهنگی اجتماعی نوشت : با شهادت تو ما همه افق های معنویت را دیدیم و به فطرت خویش بازگشتیم و اینچنین است حسین ندیده حسین حسین می گوییم . ما از جنگ خسته نشدیم زیرا به کانون شور و نشاط دست یافتیم .

غیرت زنان ظریف و باعزت سرزمین من از مردان بی ظرافت و بی عزتی چون شما بیشتر است! وقتی به تن موشی لباس رزم شیر کنند و به میدان فرستند حاصلی جز این نخواهد داشت! شما حاصل انتصاب همان جام زهر نوشانی!

تفکر رضاخانی که مبتنی بر یکسان‌ سازی قومی و نژادی و یک تفکر منحط و کاملا غیردینی و غیرانسانی بود که بطور خاص در دوران معاصر به تفکر و برنامه های ناسیونالیستی انحطاطی در زمان حکومت پهلوی و بطور خاص به دوره رضاشاه معدوم باز می گردد.