باید کاری می‌کردیم. اینجاست که یک جرقه‌‌ای برای خروج از بن بست به ذهن آقای رضایی می‌زند و آن هم انجام عملیات در یک سرزمینی است که تقریبا در نگاه اول به هیچ عنوان عقلانی به نظر نمی‌آید که ما بیاییم اینجا بجنگیم.

چند سالی است که سال‌گشت میلاد آن دردانه‌ی حسینی(صلوات الله علیه)، در کشورمان، «روز جوان» نام‌گذاری شده است. به همین مناسبت، تصاویر زیبا از علی اکبری‌ترین جوانانِ تاریخ اسلام را به محضرتان تقدیم می نماییم.

من با امام (ره) و رهبر کبیر انقلاب پیمان بستم که در همه صحنه‌ها حضور داشته باشم. از همان موقع که 17 سال داشتم، آرزوی شهادت را داشتم. الآن هم اگر به این آرزو نرسم، فکر می‌کنم ضرر کرده‌ام.

اين عکس را بايد يکي از اسناد منحصربفرد در پرونده تاريخي و پرفراز و نشيب مبارزات فرزندان انقلاب اسلامي و مجاهدان فعال در دفاع مقدس با یکی از مصادیق مفاسد اجتماعي به شمار آورد.

تمام نیروها که بین بچه ها مستقر شدند فرماندشان با صدای بلند چیزی را فریاد میکند و بعد سرباز ها شروع میکنند با سیم دست بچه ها را میبندند...

آرزویش شهادت بود و وقتی در کنار حجله  هم محله ایش،  شهید خانعلی افسر دبیر گفت دومین شهید این محله من هستم شاید کسی حرف او را جدی نگرفت ولی چیزی نگذشت که پیش بینی او محقق شد.

مسئول دفتر گفت:" این سرباز تازه از مرخصی برگشته ولی دوباره تقاضای مرخصی داره". فرمانده گفت:" خب! پسر جان تو تازه از مرخصی آمدی نمیشه دوباره بری".

مادر شهید عبدالقیوم دهقانی : فرزندم گفت هر زمان شهید شدم هیچ زمان از طرف دولت هیچ حقوقی متوقع نباشم چون برای وطنم دینم را ادا می کنم.

شهید یحیی فدایی فرزند حسن در سال ۱۳۳۷ در یک خانواده کاملا مذهبی و متدین وتقریبا مستضعف دیده به جهان گشود.

شهید عباس قدرتی فرزند مصیب در دهم اردیبهشت سال ۱۳۰۶ در حومه شهرستان زابل در خانواده ای کاملا مستضعف اما متدین دیده به جهان گشود.