به گزارش گلستان ما به نقل از بهارکوار، با فرا رسیدن ایام سوگواری شهادت اباعبدالله الحسین (علیه سلام)، این کنگره بزرگ بصیرت و معرفت افزایی، شاهد سلایق و خطوط فکری متفاوتی در برگزاری این مراسم توسط هیئت های مختلف هستیم، برخی شعار انگلیسی جدایی دین از سیاست را علم می کنند و سخنرانان را از بیان مسائل سیاسی منع می کنند، برخی در بیان مسائل سیاسی افراط نموده و جانب طیف و گروه خاصی را می گیرند و برخی نیز در کنار پرداختن به اهداف و ویژگی های حرکت بزرگ حسینی، به بیان مسائل کلان سیاسی و تبیین اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی و مقایسه آن با قیام حضرت اباعبدالله (ع) می پردازند.

به همین بهانه بر آن شدیم با ذکر سخنان بزرگان، به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا در مجالس عزاداری و سوگواری ائمه اطهار می بایست به مسائل سیاسی پرداخت یا خیر؟

امام خميني عزاداري ها را همراه با شرح اهداف نهضت حسيني و انطباق آن با مسائل روز جوامع و سرزمين هاي اسلامي پذيرا مي شوند و معتقدند كه اگر بخواهيم از حماسه هاي حسيني حداكثر بهره وري هاي شايسته و مفيد و راهگشا را به عمل آوريم و از اين طريق بتوانيم جامعه اي رشد يافته و پيشرفته و مطابق با اصول و مباني دين و تعاليم و قوانين جامع اسلامي بنيان نهيم بايد از مجموعه جنبه هاي سياسي و اجتماعي و روزآمد نهضت كربلاـ با تبيين اهداف و انگيزه ها و آرمان هاي اين حركت تاريخي ـ و مراسم پرشور و بالنده عزاداري و مرثيه سرايي ـ با بهره وري شايسته از عواطف و احساسات پاك و پيوند آن با ابعاد عاطفي حركت و انقلاب حسيني ـ استفاده هاي منطقي و لازم و ضروري به عمل آوريم .

امام خميني براي نيل به اين هدف و مقصد اعلام نمودند : اهل منبرـ ايدهم الله تعالي ـ كوشش كنند در اين كه مردم را سوق بدهند به مسائل اسلامي و مسائل سياسي ـ اسلامي مسائل اجتماعي ـ اسلامي و روضه را دست از آن بر نداريد كه ما با روضه زنده هستيم. (صحیفه امام جلد ۱۳ ص ۳۳۰(

امام خمینی (ره) می فرمایند: مسأله کربلا، که خودش در رأس مسائل سیاسی هست، باید زنده بماند. زنده نگه داشتن عاشورا، یک مسأله بسیار مهم سیاسی _ عبادی است. محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.

رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای ستاد مرکزی هیئت رزمندگان اسلام (20 آبان 92) رهنمودهایی درباره هیئات مذهبی و مجالس عزاداری اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام ارائه کردند و فرمودند: هیئتها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که نبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است. البتّه معنای این حرف این نیست که هر حادثه‌‌ی سیاسی در کشور اتّفاق میافتد، ما باید حتماً در مجلس روضه آن را با یک گرایش خاصّی - حالا یا این طرف، یا آن طرف - بیان کنیم و احیاناً با یک چیزهایی هم همراه باشد؛ نه، امّا فکر انقلاب، فکر اسلام، خطّ مبارکی که امام (رضوان الله علیه) در این مملکت ترسیم کردند و باقی گذاشتند، اینها بایستی در مجموعه‌‌ها و مانند اینها حضور داشته باشد.

آیت اله مکارم مرجع عالیقدر شیعه در درس خارج فقه خود در تاریخ 13 آبان 92 در توصیه ای به هیئت‌های عزاداری و مداحان گفت: باید مراقب بود، مجالس حسینی تبدیل به مجالس سیاسی و جناحی خاص نشود، چرا که باید اهداف امام حسین(ع) برای همه مردم تبیین شود.

حجت الاسلام علیرضا پناهیان از وعّاظ و کارشناسان برجسته مسائل دینی با سیاسی دانستن شهادت سیدالشهداء(ع)، مداحی را کاری سیاسی خواند و افزود: البته مداحان نباید به جزئیات مسائل سیاسی روز که افراد جامعه در این زمینه دارای سلایق متفاوتی هستند ورود کنند.

این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: شهادت سیدالشهداء(ع) و واقعه عاشورا، سیاسی است و مداحی را نمی‌شود از سیاست جدا کرد اما مداحان باید مباحث کلان سیاسی را مطرح و از پرداختن به جزئیات پرهیز کنند.

وی تصریح کرد: نمی‌شود مداحی را از ولایتمداری جدا کرد که اگر این جدایی صورت گیرد به نحوی در حادثه عاشورا تحریف شده است.

سال ۹۱ استاد رحیم پور ازغدی:

یک زمانی بعد از کودتای ۲۸ مرداد، انگلیس در مشهد برای هیئت های مذهبی کمک فرستاد، انگلیس و دربار، پرچم های عزاداری بین هیئت ها تقسیم کردند، تو همین مشهد خودمان، بعد کودتای ۲۸ مرداد، قمه توزیع کردند، سفارت انگلیس پول داد و قمه توزیع کرد بین عزاداران امام حسین، گفت بزنید توی سر خودتان ولی با ما کاری نداشته باشید! 

میگویند زمانی که روسها آذربایجان را گرفته بودند، روز عاشورا که بیست تا سی هزار قمه زن در خیابانهای تبریز آمده بود، همانروز روسها عالم مشروطه خواه و مجاهد تبریز "میرزاعلی ثقه الاسلام تبریزی" را گرفته بودند و میخواستند اعدامش کنند، در میدان مرکزی شهر این آخوند مجاهد را آوردند به دار بکشند، بیست هزار مرد هم در خیابانها، قمه میزدند، یکی رفت پیش قمه زنها، گفت شما که اینها را توی سر خودتان میزنید، من نمیگویم توی سر روسها بزنید ولی لااقل با همین قمه ها بیایید به میدان اعدام و پای چوبه دار که اینها ببینند بیست هزار آدم قمه به دست آمده و بترسند و ایشان را به دار نکشند، قمه زن ها گفتند برو خجالت بکش، اباعبدالله را سیاسی نکن، امام حسین را بگذار برای ما، امروز ما آمدیم با امام حسین حال کنیم و قمه بزنیم ... 
خب این نوع امام حسین را، انگلیس و روس قمه هایش را میخرند و هدیه میدهند... 

جالب است که اوج انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی از بیانات آن حضرت در روز عاشورای سال 1383 قمری و 12 محرم آن سال، مطابق 15 خرداد 1342 آغاز شد و به ثمر رسیدن آن هم با راهپیماییهای میلیونها نفری مردم تهران و شهرستانها در روزهای تاسوعا و عاشورا و اربعین سال 1399 قمری بود، که به دنبال آن، شاه از کشور خارج شد و امام فقید در 12 بهمن 1357 پس از چهارده سال دوری از وطن به کشور بازگشتند و انقلاب اسلامی را در 22 بهمن همان سال به ثمر رساندند، و در 12 فروردین 1358 جمهوری اسلامی ایران را تأسیس نمودند.