1396-06-04 12:34
659
0
43195
گزارش؛

"محاکمه" سران فتنه؛ خواسته اصلی مردم از شورای امنیت ملی و قوه قضاییه/ چرا نظام با "رافت" و "اغماض" با فتنه گران برخورد کرد؟

مردم در حماسه 9 دی ماه 88 خواستار محاکمه و اعدام سران فتنه بودند و این درخواست تا امروز پابرجاست و این روزها که عده‌ای به بهانه "رفع حصر" خواستار محاکمه سران فتنه هستند، فرصت مناسبی‌ است تا شورای عالی امنیت ملی پرونده سران‌فتنه را به قوه قضاییه ارجاع دهد تا این نهاد حکم نهایی را برای سران‌فتنه صادر کند.

به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا؛ دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران را به جرات می‌توان نقطه عطفی در تاریخ سیاسی کشور دانست، رقابت‌های داغ سیاسی و حضور پرشور مردم پای صندوق‌های رای، همه به شیرینی پیروزی مردم و نظام در این انتخابات می‌افزود که آتش ‌داغ فتنه‌گران همه این شیرینی را از بین برد و خاطره‌ تلخ فتنه‌ 88 را در ذهن مردم ثبت کرد، فتنه‌ای که با اعتراض به نتیجه انتخابات آغاز شد اما فتنه‌گران با سر دادن شعار "انتخابات بهانه‌ است، اصل نظام نشانه است" خیلی زود درون‌مایه اصلی خود را برای مردم آشکار کردند و با هتک حرمت در روز عاشورای سال 88 از نیت شوم خود پرده برداشتند.

نتیجه هتک حرمت فتنه‌گران در عاشورای 88، حماسه ۹ دی بود؛ حماسه ای که فقط ۳ روز پس از جسارت به عاشورا و عزای اباعبدالله سراسر ایران را فرا گرفت و یک باردیگر نشان داد که مردم ایران اسلامی فارغ از دسته بندی های سیاسی و مشکلات و کاستی ها، اما درپایبندی به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه با هیچ کسی تعارف ندارند.

ماجرای عاشورای 88 چه بود؟

با آغاز ماه محرم، در حالی که التهاب ناشی از اهانت به تصویر امام در مراسم ۱۶ آذر هواداران موسوی، هنوز فروکش نکرده بود، ماهواره‌ها و سایت‌های اینترنتی حامی موسوی تاسوعا و عاشورا را هدف جدید جریان سبز معرفی کردند. تبلیغات گسترده در این باره اما سبب نشد تا در تاسوعا جمعیتی بیش از ۵۰۰ نفر در خیابان انقلاب جمع شوند و شعارهای انحرافی بدهند.

تصاویر و شعارها برخورد نیروی انتظامی با این افراد در روز تاسوعا سبب شد تا برخی نهادهای مسئول پیش‌بینی کنند، روز عاشورا مشکل حاد امنیتی وجود نخواهد داشت. از سوی دیگر برگزاری مراسم روز عاشورا در تکیه ها، حسینیه‌ها و مساجد سبب شد تا از ساعات اولیه صبح روز ۴ دی ماه ۱۳۸۸، جماعت طرفداران موسوی در خیابان‌های مرکزی تهران، دست به اغتشاش و حرمت شکنی بزنند.

این افراد که به صورت سازماندهی شده بدون حمل هرگونه ادوات مخصوص عزاداران و دسته‌جات عزاداری، نمادهای سبز را حمل می‌کردند، به صورت سازماندهی شده از خیابان‌های اسکندری به سوی تقاطع خیابان توحید، میدان فردوسی به سمت میدان انقلاب، میدان امام حسین(ع)، پل چوبی، خیابان حافظ به سمت چهارراه کالج و چهارراه ولی‌عصر حرکت کردند و با اخلال در عبور و مرور عزاداران و مردمی که در تردد به سمت مجالس عزاداری بودند، شعارهای انحرافی سردادند.

طرفداران موسوی شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «یا حسین میرحسین» و «مرگ بر اصل ولایت فقیه» را در حالی که دست‌های خود را بالای سر گرفته و سوت و کف می‌زدند، تکرار می‌کردند. این افراد که به چوب، چماق و سنگ مسلح بودند، پس از هر درگیری با نیروهای انتظامی و متفرق شدن، به خیابان‌های فرعی هجوم می‌آوردند و به تخریب اموال عمومی بویژه شکستن شیشه‌ها می‌پرداختند.

آشوبگران در تقاطع اسکندری- آزادی با کندن میله‌های خطوط ویژه اتوبوس‌های تندرو و قرار دادن آن‌ها در وسط خیابان تلاش کردند تردد مردم را مختل کنند. این افراد هر خودرویی را که گمان می‌کردند ارتباطی با نیروهای انتظامی و یا مردم مسلمان و عزادار دارد، با سنگ مورد حمله قرار می‌دادند.

اغتشاشگران در تقاطع کریمخان- حافظ ۲ خودروی پلیس را آتش زدند. این افراد همچنین در مسیرهای اصلی مانند خیابان انقلاب و خیابان کریمخان اقدام به آتش زدن سطل‌های زباله و قرار دادن آن‌ها در وسط خیابان کردند، به طوری که دود ناشی از این اقدام برخی خیابان‌ها را فراگرفت.

در میدان ولی عصر نیز اغتشاشگران با آتش زدن کیوسک نیروی انتظامی و یک خودروی پلیس به پایکوبی مشغول شدند. در حاشیه میدان ولی‌عصر(عج) تهران پرچم‌های مقدس یا زهرا(س) و یا حسین(ع) توسط حامیان موسوی پاره و به آتش کشیده شد.

حماسه 9 دی

بی حرمتی به عاشورا، حادثه ای معمولی نبود که بتوان از کنار آن به سادگی گذشت.

پیش از آن نیز به عکس امام راحل(ره) توهین شده بود و سراسر کشورازاین جسارت به خروش آمده بود، اما حریم نگه‌نداشتن عاشورا آتشی بود بر باروتی که طی ۸ ماه دروجود مردم علاقه مند نظام و انقلاب متراکم شده بود.

نتیجه این انفجار خیره کننده، حماسه ۹ دی بود؛ حماسه ای که فقط ۳ روز پس از جسارت به عاشورا و عزای اباعبدالله سراسر ایران را فرا گرفت و یک باردیگر نشان داد که مردم ایران اسلامی فارغ از دسته بندی های سیاسی و مشکلات و کاستی ها، اما درپایبندی به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه با هیچ کسی تعارف ندارند.

مردم با بصیرت و انقلابی کشورمان در حرکتی خودجوش با پخش اعلامیه هایی مبنی بر راهپیمایی در روز ۹دی جهت اعلام برائت از فتنه گران و حمایت از رهبری و آرمان های انقلاب و اسلام دست به تظاهراتی با شکوه و به یادماندنی زدند. در این روز بود که قریب به اتفاق تحلیلگران سیاسی و سران کشورهای غربی و فتنه گران شوکه شدند. آنان هرگز تصور نمی کردند که 9 دی روز تشییع جنازه فتنه باشد.

در پایتخت به عنوان نماد کشور در دنیا، از صبح روز راهپیمایی میلیون ها نفر به خیابان ها ریختند و علیه فتنه و عوامل داخلی و خارجی آنان و هتاکان مقدسات عزیز ملت ایران شعار و هشدار دادند.

تظاهرات عظیم ملت ایران برای محکومیت حرمت‌شکنی در عاشورای حسینی در حالی روز ۹ دی ۸۸ بود که ۱۷ استان این مراسم را یک روز زودتر برگزار کردند.

مردم استان‌های خراسان رضوی، اصفهان، فارس، آذربایجان شرقی، خراسان شمالی، همدان، خوزستان، کرمانشاه، ایلام، چهارمحال و بختیاری، سیستان و بلوچستان، مرکزی، سمنان، گلستان، گیلان، لرستان و مازندران با حضور حماسی خود از اهانت‌کنندگان به باورهای اسلامی ابراز انزجار کردند. راهپیمایان با سردادن شعارهای مرگ برمنافق، مرگ بر امریکا، مرگ بر انگلیس، حسین حسین شعارماست شهادت افتخار ماست، خشم و انزجار خود را از هتاکان به حریم اباعبدالله الحسین‌(ع) در روز عاشورا اعلام و از اصل ولایت فقیه حمایت کردند.

جمعیت راهپیمایی بزرگ عاشورائیان در این دو روز بیش از 40 میلیون نفر تخمین زده شد.

25 بهمن 89 و آغاز فتنه جدید

گذشت حدود دو سال از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم کافی بود تا مشخص شود دیگر دعوا بر سر نتیجه انتخابات نیست؛ بلکه ماجرا چیز دیگری است.

در بهمن ماه 1389 یعنی روزهایی که تروریست‌ها کم کم از سراسر جهان جمع می‌شدند تا خودشان را برای یک نبرد طولانی در سوریه آماده کنند و اغتشاشاتی در برخی نقاط این کشور شکل گرفته بود، میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای تجمع در حمایت از «بهار عربی» فراخوان دادند. 

فراخوانی در روز 25 بهمن؛ روزی که به دلیل همزمانی با «جشن عشق» در اروپا و آمریکا در سال‌های اخیر هم باعث حضور برخی از جوانان تهرانی در خیابان‌ها و خرید هدیه برای همسرانشان می‌شد و شاید بهترین فرصت برای پرتعداد نشان دادن حامیان سران فتنه بود.

دامنه آشوب‌ها در 25 بهمن 89 اگرچه از یکی دو خیابان در تهران فراتر نرفت ولی آتشی را روشن کرد که نشان می‌داد موسوی و کروبی قصد ندارند مسئله  انتخابات را تمام کنند؛ مسئله‌ای که مردم در 9 دی 88 آن را پایان دادند.

حسن روحانی، عضو وقت شورایعالی امنیت ملی درباره این حادثه گفت: "حرکت 25 بهمن گروهی فریب خورده کاملاً محکوم است و قوه قضاییه باید براساس وظایف ذاتی خود نسبت به این حرکت ضدانقلابی اقدام نماید."

اینگونه بود که شورای عالی امنیت ملی تشکیل جلسه داد و با رای اکثریت قاطع اعضا، حکم به حصر موسوی، رهنورد و کروبی داد؛ حکمی که نه در واکنش به وقایع پس از انتخابات سال 88 بلکه در پاسخ به آشوب‌طلبی دنباله‌دار این افراد صادر شد.

رأفت نظام در برخورد با سران فتنه

سید محمد حسینی عضو شورای مرکزی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در خصوص لزوم محاکمه سران فتنه اظهار داشت: علیرغم نقش آفرینی این افراد در حوادث تلخ و ناگوار سال٨٨ با عنایت نظام اسلامی حدود٢٠ماه هیچ محدودیتی برای آنها ایجاد نشد بلکه حصرخانگی آن‌ها براساس تصمیم شورای عالی امنیت ملی بهمن ماه سال 89 صورت گرفت.

وی افزود: یکی از دلایل اتخاذ این تصمیم، آغاز درگیری‌ها و رویارویى ها در برخی کشورهای منطقه مثل سوریه بود، که سران‌فتنه تحریک می کردند تا جریانی مثل "بهار عربی" یعنی منازعات داخلی و اردوکشى های خیابانی و اغتشاشات در کشور ایجاد شود، شاید مشابه غائله ای که داعش و تکفیری‌ها درسوریه و عراق برپا کردند، لذا برای جلوگیری از ناامنی و آشوب شورای عالی امنیت ملی تدبیر به خرج داد و مانع از مخاطرات جدید در کشور شد.

عضو هیئت رئیسه جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی گفت: اگر قرار باشد تغییری در وضعیت حصر این افراد ایجاد شود، در حیطه اختیارات شورای عالی امنیت است که رئیس جمهور در راس آن قرار دارد و می‌تواند در این باره تصمیم بگیرد و موضوع را به دستگاه قضایی ارجاع دهد.

حسینی ادامه داد: مسلما نظام در قبال این افراد بخاطر سوابق مسئولیتى که داشتند از منظر رأفت و اغماض وارد شد و الا اگرهمان زمان محاکمه می‌شدند قطعا مجازات سنگین‌تری برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شد و حالا هم اگر علاقه مند باشند راهش این است که شورای عالی امنیت ملی بررسی مجدد کند و تا زمانی که شورای عالی امنیت ملی ورود پیدا نکند، دستگاه قضایی راهی برای محاکمه ندارد.

خواست مردم در 9 دی چه بود؟

حجت الاسلام علیرضا پناهیان در خصوص خواسته اصلی مردم در حماسه 9 دی ماه 88 می‌گوید: مردم 9 دی اعدام سران فتنه را می‌خواستند. حتی اعدام کسانی‌که به سران فتنه نزدیک بودند. به‌طور مشخص سران فتنه دو نفر بودند که بعداً در حصر قرار گرفتند. سراسر این راهپیمایی این شعار بود. مردم در کاغذهایی خودجوش نوشته بودند و تقاضای رسمی آنها این بود. البته تلویزیون پاک‌سازی می‌کرد و کمی تعدیل‌شده شعارها را نشان می‌داد و مردم هم این حرف را روی حساب احساسات نمی‌زدند، بلکه به‌خاطر اینکه مقلد حضرت امام بودند این حرف را می‌زدند. حضرت امام در کلامی می‌فرمایند کسی که در مقابل شورای نگهبان به‌عنوان نقطه نهایی بایستد، هم‌چون آدمی تحت تعقیب مفسد فی‌الارض باید قرار بگیرد.

مردم در حماسه 9 دی ماه 88 خواستار محاکمه و اعدام سران فتنه بودند و این درخواست تا امروز پابرجاست و این روزها که عده‌ای به بهانه "رفع حصر" خواستار محاکمه سران فتنه هستند، فرصت مناسبی‌ است تا شورای عالی امنیت ملی پرونده سران‌فتنه را به قوه قضاییه ارجاع دهد تا این نهاد حکم نهایی را برای سران‌فتنه صادر کند.

انتهای پیام/

نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد

پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.