به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، آلماگل یکی از سه تالاب بین المللی گنبدکاووس است که ۲۰۷ هکتار وسعت دارد و خاک آن از مواد اولیه‌ای مانند سنگ آهک ،ماسه، و شیست تشکیل شده است.

این تالاب ها در نزدیکی مرز ایران و ترکمنستان، در بخش داشلی برون در کنار یکدیگر قرار دارند. آلاگل۲۵۰۰ هکتار وسعت دارد وبا فاصله اندکی تالاب دیگری به نام آجی گل با ۳۲۰ هکتار جا گرفته است.

اگر چه امروزه به حفظ و نگهداری آنها کمتر اهمیت داده می شود و ایران رتبه بسیار بالایی در تخریب تالاب ها در جهان دارد ولی بازهم این تالاب ها گردشگرهای زیادی را دور خود جمع می کنند.از سوی دیگری تالاب ها اکثرا ناشناخته مانده یا کمتر از شایستگی های خود شناخته شده اند که با وجود قابلیت های طبیعی خود اغلب به عنوان اراضی ذخیره برای توسعه تلقی می شوند.

در حاشیه تالاب ها پستاندارانی مانند روباه معمولی، سردم سیاه، گربه دشتی و جنگلی،شغال، گراز، جرد بزرگ و لیبی، تشی و موش صحرایی زیست می کنند، که خود محلی برای رشد و نمو برخی از جانداران نادر می باشد که حفظ تالاب به حفظ این جانداران وابسته است.

از سوی دیگر گیاهان آبزی و خشکی زی خود را با شرایط اقلیمی سازگار کرده و این پوشش گیاهی مکان و جایگاهی مناسب برای انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی در حاشیه تالاب های بین المللی آلاگل، آجی گل و آلماگل بوجود آورده است. گیاهانی مانند علف شور، جاروترکمنی، سلمه ی سفید، گزشاهی، خارشتر در حاشیه این تالابها رشد می کنند و از گیاهان بن در اب نیز می توان به نی، جگن ولویی، گیاهان غوطه ور در اب نیز اشاره کرد.

گفتنی است گیاه آتریپیلکس نیز جهت جلوگیری از فرسایش از سوی جهادکشاورزی در حاشیه تالاب ها کاشته شده است.
در این تالاب ها پرندگانی مانند فلامینگو، قو، اردکها، غازها و انواع زیادی از گونه های پرندگان با تنوع بالا زندگی می کنند که در صورت تخریب زنجیره ای از این پرندگان در خطر نابودی قرار می گیرند.

تالاب آلماگل در تعطیلات عید نشان داد که می تواند قطب گردشگری مسافران باشد و زندگی را برای ایندگان ارمغان دهد.

انتهای پیام/