به گزارش گلستان ما به نقل از مینوخبر، عروسك‌های بومی ایران، یادآور آیین‌ها، باورها و سنت‌های كهن و دیرپای این سرزمین هستند و هركدام یادگار زنان و دخترانی محسوب می شوند كه با دستان هنرمند خود فرهنگ قومی را در دست‌ساخت‌های ساده خود منعكس می‌كنند.
ما نمی‌توانیم تا پیش از قرن چهارم هجری ردپایی از حضور عروسك‌ها در آیین‌ها پیدا كنیم؛ جز موارد معدودی كه جسته و گریخته در سیاحت‌نامه‌ها و سفرنامه‌ها به آنها اشاره شده‌است.
هرچه به دوران جدیدتر می‌رسیم در سفرنامه‌های خارجی و نوشته های سفرای فرهنگی كشورهای مختلف كه در ایران بوده‌اند، ردپای پررنگ‌تری از نمایش عروسكی را می‌بینیم. شاید بتوان گفت این سیاحان، دِین بیشتری به فرهنگ ما نسبت به مردم فرهنگی كشور خودمان ادا کرده‌اند.
چراكه حداقل این‌گونه نمایش را ثبت كرده‌اند و ما الان می‌توانیم به انواعی از نمایش‌های پهلوان كچل و خیمه‌شب‌بازی در سفرنامه‌ها یا گزارش‌های كه« اوژن اوبن»، سفیر فرهنگی فرانسه یا «خوچكو»، ایرانشناس لهستانی و بسیاری دیگر از ایرانشناسان داده‌اند، دسترسی داشته باشیم. عروسک سازی در گلستان نیز از همان گذشته های دور کاربرد داشته است.
امروز هم در بسیاری از روستاهای ما به‌ویژه در گلستان هنر عروسك سازی پایدار مانده است. عروسك‌هایی كه‌گاه به‌عنوان اسباب‌بازی كودكان ساخته می‌شوند و‌گاه به‌عنوان یك عنصر زینتی. «اعظم خواجه» یكی از این عروسك‌سازان است كه در« قلعه قافه» یكی از روستاهای مینو دشت زندگی و فعالیت می‌كند.
گپ كوتاه همشهری با این هنرمند را می خوانیم.
این عروسك‌ها در منطقه شما پیشینه تاریخی هم دارند؟
عروسك‌های محلی قلعه قافه از قدیم ساخته می‌شده وتاریخچه مشخصی نمی‌شود برای آنها بیان كرد. از آنجا كه خانواده‌ها با هم زندگی و مادربزرگ‌ها برای سرگرم كردن بچه‌ها از عروسك استفاده می‌كردند و با این كار به نوعی به كودكان آموزش زندگی می‌دادند. چون اكثر این عروسك‌ها و کاربردهای آنها برگرفته از زندگی روزمره آنها بود.
با آمدن تلویزیون به خانه‌ها این شیوه به‌دست فراموشی سپرده شد وكمتر مورد استفاده قرار گرفت و فقط به‌عنوان كار دستی كاربرد داشت. با ورود پروژه هیركانی به جوامع محلی چهلچای، ساخت این عروسك‌ها جانی دوباره گرفت و به‌عنوان منبع درآمدی برای جامعه محلی به حساب آمد. آنها با ارجاع دادن مردم به گذشته، نقش حیاتی در زنده شدن این میراث گران بها داشتند و اکنون این هنر به‌عنوان جزئی از توان فولكلور این منطقه شناخته می‌شود.
برای بازاریابی و فروش محصولات خود چه فعالیتی می‌كنید؟
در بازارهای فصلی و موردی حاضر می‌شویم و عروسك‌هایمان را می‌فروشیم. گاهی هم در استان‌های دیگر كه همایشی یا سمیناری برای موضوعاتی چون محیط‌زیست یا منابع طبیعی باشد می‌رویم و محصولاتمان را عرضه می‌كنیم. در فضای مجازی و اینترنت هم خوشبختانه مشتری‌هایی پیدا كرده‌ایم. كانال تلگرام و صفحه اینستاگرام‌مان هم فعال است و از سایر نقاط كشور مشتریانی پیدا كرده‌ایم. از اصفهان و شیراز هم مشتریانی داشتیم كه تعداد بالا در حد چند صد عروسك سفارش دادند.پ
مهم‌ترین تأثیر ساخت و فروش عروسك در منطقه خودتان را چه می‌دانید؟
اول از همه حفظ جنگل‌های منطقه بود. چراكه با كمك به اقتصاد خانوار روستایی مانع از استفاده از منابع جنگلی شده است. بعد از آن، حفظ سنت‌های بومی و محلی كه متأسفانه در بسیاری از مناطق در حال فراموشی است. در آخر استفاده از مواد و مصالح بومی در ساخت آنهاست كه توجه دوباره به تولید آن را مسجل می‌كند. یعنی به دلیل استفاده از مصالح بومی به نوعی صنایع تبدیلی كوچك خودش را ایجاد كرده است. عروسك‌های نمدی كه ما تولید می‌كنیم از پشم گوسفندانی تهیه می‌شود كه سابق بر آن با توجه به فراموشی هنرصنعت نمد مالی در منطقه ما دور ریخته می‌شد و هیچ استفاده‌ای نداشت.
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد