به گزارش گلستان ما ؛ حضرت آیت الله سید حبیب الله قدمی از علمای باسابقه و مشهور استان گلستان ، حافظ کل قران کریم و کل صحیفه سجادیه و امام جماعت نمونه استان گلستان در خصوص همنشینی فرزندان یک از بزرگان با بهایی ها مطلبی نوشته که می خوانیم :

یکی از موضوعات بسیار مهم اجتماعی مسئله دوستی با غیر مسلمانان است. در این مقاله به چند نکته مهم در این موضوع اشاره می شود.

نکته اول: حکم شرعی دوستی با غیر مسلمانان

خدای حکیم مومنان را آزاد نگذاشته است تا آنها با "هرکسی را که دوست می دارند" یا "هر کسی که آنها را دوست میدارد" یا "هرکسی که با آنها نسبت سببی یا نسبی دارد" دوست باشند. بلکه باید دوستی و دشمنی خود را بر اساس ایمان طراحی کنند. این یعنی تولی و تبری.

قرآن کریم در نخستین آیه سوره ممتحنه می فرماید: یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا دعوی و عدوکم اولیاء . یعنی ای اهل ایمان دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید

خدای حکیم خیلی روشن اعلان می کند که اگر تو اهل ایمانی یعنی با من دوستی. پس من و تو دشمنان مشترک داریم. دشمن تو دشمن من است و  دشمن من دشمن تو است. با دشمن خودت و دشمن من دوست نباش،

و نیز در آیه 23 سوره توبه می فرماید: یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا آباءکم و اخوان اولیاء آن استحبوا الکفار علی الایمان . یعنی: اگر پدران و برادرنتان کفر را ب ایمان ترجیح دادند آنان را دوستان و سرپرست خود نگیرید

بر اساس این دو آیه شریفه و آیات نظیر آنها کاملا روشن است که پذیرش دوستی کفار جایز نیست

نکته دوم: مجازات دوستی با کفار

زشتی دوستی با کفار به قدری زیاد است که شخص مسلمانی را که با آنها دوست باشد در زمره ی آنها قرار میدهد

در سوره توبه در ادامه می فرماید: و من یتولهم منکم فاولئک هم الظالمون یعنی: یعنی هر کسی آنها را دوست و سرپرست بگیرد از ظالمین است یعنی از همان کسانی است که خدا آنها را هدایت نمی کند و جایشان جهنم است .

نظیر این آیه آیه ی 51 سوره مائده است که بعد  از نهی از دوستی با دو گروه از کفار یعنی یهود و نصاری می فرماید:

 بعض هم اولیاء بعض و من یتولهم منکم فانه منهم ان الله لا یهدی القوم الظالمین

یعنی: آنان سرپرست و دوست یکدیگر هستند و هر کس از شما یهود و نصاری را سرپرست بگیرد از زمره ی آنها است و بی تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمی کند.

نکته سوم: چطور می شود مومن با کفار  دوست شود

آیا می شود انسان دوستی و محبت کفار را بپذیرد در حالی که آن کفار حقی را که پیامبر ( ص )  از جانب خدا آورده است منکر شوند؟!

در همین مورد در نخستین آیه ممتحنه می فرماید:

 تلقون الیهم بالموده و قد کفروا با جاءکم من الحق

 یعنی: شما نسبت به آنان اظهار محبت می کنید درحالی که آنها به آنچه  از حق  برای شما آمده کافر شده اند؟!

به قول معروف ما دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟!

نکته چهارم: فلسفه گرایش به کفار

آنچه باعث می شود تا عده ای دوستی با کفار را به دوستی با مومنان ترجیح دهد نیاز به عزت و آبرو در دنیا است. آنها خیال می کنند اگر با آنها دوست شوند در دنیا از جایگاه اجتماعی بهتری بهرمند می شوند و در آینده شکست ناپذیر خواهند شد.

 این قصد یک حقیقتی است غیر قابل انکار که قرآن از آن پرده بر می دارد و می فرماید: ا یبتغون عندهم الغزه. یعنی: آیا عزت و آبرو نزد آنان می جویند؟!

ولی خدای توانا برای اینکه آب پاکی را روی دست آنها بریزد می فرماید:

فان الغزه لله جمیعا . یعنی:

همه ی عزت از آن خدا است و هیچ بخشی از آن را در دست کسی قرار نداد

نکته پنجم : ادعای جذب کفار با پذیرش دوستی آنها قبل از ایمان!

شاید عده ای از مسلمانان که طرح دوستی با کفار ریخته اند اینگونه وانمود کنند که به دنبال جذب کفار باشند.

خدای حکیم این بهانه را از دست آنها می گیرد و می فرماید: ودوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء.

آری آنها به دنبال این هستند که شما را کافر کنند نه اینکه با تو دوست باشند

نکته آخر : بهایی کافر است

بهایی به تایید فقهای شیعه از کافر بدتر است

زیرا کفار اهل کتاب براساس فتوای بعضی از فقها پاک هستند و ازدواج با آنها جایز است اما بهایی قطعا تجسم است و ازدواج با او جایز نیست و بعضی احکام متفاوت دیگر چطور می شود با بدترین دشمن خدا دوست باشد علاوه، بر این که  بهایی دشمن کشور نیز هست ، بهتر است در اشتباه خود اصرار نورزند و توبه کنند .

انتهای پیام /