به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، دراوایل انقلاب زمانی که بدلیل فعالیتهای ضدانقلاب(فدائیان خلق اقلیت واکثریت و…) درمنطقه و احتمال خرابکاری و دستبرد آنهابه مکانهای مذهبی و دولتی،تصمیم برحفظ این اماکن گرفته شد.

شهیدپاریاو باوجود اینکه ازنظر سنی بسیار کوچک بود. اما با این حال در امر نگهبانی امامزاده یحیی بن زید(ع) شرکت داشت و بدون اینکه ذره ای احساس ترس کند درآنجا به وظیفه اش عمل می کرد.

دوستان وهمرزمانش در بیان خاطرات آنروزها نقل میکنند : دریکی از شبهای بحبوحه ی جنگ گنبد که به آنها وظیفه نگهبانی از امامزاده شهرمحول شده بود. آنهابه اتفاق هم به آن مکان رفته بودند. که تعدادی ازبچه ها درآن شب به خاطر تاریکی و جو حاکم برقبرستان وسن کمی که داشتند. دچار ترس و وحشت از روح می شوند.

و اینگونه شایعه میشود که در آنشب روح دیده اند. وحتی بعضی ازآنها تصمیم به ترک پست می گیرند. که شهید پاریاو باکمال خونسردی وشجاعت خطاب به دوستانش میگوید:« ماهم یکروزمثل اینها ازاین دنیا خواهیم رفت و جایگاه ابدی ما نیز همین محل است»واین سخن را طوری بیان می کردکه انگار بزودی میهمان این محل خواهدشد. وهرگزبامقوله مرگ غریبه نبود و ازآن نمی هراسید.

برگرفته ازقسمتی ازکتاب عروج درنیزار

تهیه وتنظیم سیدعلی کریمیان

انتهای پیام/