این نشریه در 8 صفحه و دو رنگ به قیمت 300 تومان بچاپ رسیده و در آن به معرفی دستاوردهای چهل ساله جمهوری اسلامی و جنایات و مظالم 57 ساله حکومت پهلوی پرداخته شده است.

عناوین مطالب منتشر شده این نشریه چنین است:

دستاوردهای انقلاب اسلامی در تاریخ کشور ما بی‌سابقه است.

ایران در دوره شاه یک زندان مخروبه برای مردم بود.

چهره ناپاک پهلوي به هيج وجه پاک نمي شود.

تبيين و بيان واقعيتهاي انقلاب وظيفه تمام انقلابيون و مسئولين است.

رضاشاه به روایت پنج آمريكايي

سخنرانی امام خمینی در دیدار با مردم استان گلستان

حفظ وحدت و آرامش، و هشدار به عناصر تفرقه جو

پارسونز سفیر انگلیس در ایران : هيچ كس به اندازه شاه منافع انگليس را تأمين نكرد.

خاطرات آقای جعفر قلی کیانی از روزهای بعد از انقلاب (تاسیس کمیته انقلاب ، فعالیت گروههای سیاسی، و حزب جمهوری اسلامی در کردکوی)

فعالیت‌های جهادگران در جزیره لارک

***********************

 قسمتی از سرمقاله شماره اخیر نشریه انقلاب به قلم غلامرضا خارکوهی در خصوص خدمات جمهوری اسلامی به مردم ایران چنین می باشد:

"در طول چهل سال گذشته میلیون ها پروژه عمرانی، زیربنایی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در زمینه های مختلف، برای رفاه و آسایش مردم ایران در نقاط مختلف کشور به اجرا در آمده که دستاوردی منحصر به فرد و بی سابقه در تاریخ کشور ما محسوب می شود.

ایران در دوره شاه یک زندان مخروبه برای مردم بود و یک بهشت موعود برای غارتگری درباریان و خاندان پهلوی، در رژیم شاهنشاهی، هشتاد درصد روستاهای کشور فاقد خدمات زیربنایی مناسب مثل آب آشامیدنی سالم ، خانه بهداشت، آسفالت، مدرسه، برق، گاز، تلفن، حمام، غسالخانه، راه و بهسازی بودند.

اما شاه و خانواده و درباریانش هر روز ثروت و سرمایه های ایران و اراضی کشاورزی و جنگلی و مرتعی کشور را غارت می کردند و به بانک های امریکا و اروپا انتقال می دادند و کاخ های گران بها در نقاط مختلف ایران می ساختند و یا در مناطق خوش آب و هوای دنیا می خریدند.

به همین جهت با گذشت چهل سال از سقوط شاه هیچ وقت وکلای شخصی شاه یا دولت های امریکا و اروپا اعلام نکردند که ثروت نقدی و اموال و املاک شاه چه اندازه است. حتی زمانی که او در مرداد سال ۵۹ در حال فرار و دربدری از دنیا رفت، وکلای او فقط درصد سهم میراث او را به هریک از وراثش آشکار کردند و چون ثروتی انبوه اعم از املاک و دلار و جواهر و عتیقه جات از ایران بُرده بود، هرگز مقدار عددی یا ریالی آن را علنی نکردند، زیرا می ترسیدند که ملت ایران برای بازگرداندن آن ادعا نماید. همین امر نشانگرغارت ملت ایران توسط خاندان پهلوی و درباریان او است."

 در یکی از مقالات این نشریه - ص 3 - آن تحت عنوان "رضاشاه به روایت پنج آمريكايي" آمده که

 "جان گونتر" نويسنده آمريكايي- در كتابش با عنوان "در درون آسيا" كه در سال 1939 منتشر کرده-  او فصلي را به رضاشاه اختصاص داده و درباره زندانيان سياسي عصر رضاشاه مي‌نويسد:

«نه محاكمه‌اي وجود دارد، و نه حكم دادگاهي. خصم بايد از ميان برداشته شود، و اگر مرگش بنا به مصلحت ضرورت يابد، نه با تبرِ ميرغضب و گلوله تفنگ جوخة اعدام، كه با روش ملودرام‌تر خوراندن سم به سراغش مي‌آيد. آنهايي كه روش فوق را نمي‌پسندند با ملال خاطر آن را مصون‌سازي به روش پهلوي مي‌نامند. يك روز خوب و دلپذير حَبّي در چاي ناشتايي مي‌اندازند و فاتحه. احتمالاً هم اعلام مي‌كنند كه بخت برگشته بر اثر سكته مغزي مرده است.»

گونتر فاش مي‌كند كه حتي سگ‌ها هم از قساوت اعليحضرت بي‌نصيب نمي‌ماندند:

«وقتي [رضا] شاه در سفر است (كه البته بي‌وقفه در سفر است)، در هر روستا و قريه‌اي كه شب را منزل مي‌كند، سگ‌ها را مي‌كشند، زيرا ايشان خواب سبكي دارند، و هر صدايي خوابشان را پريشان مي‌كند.»

گونتر همچنين اشاره مي‌كند كه: «مي‌گويند شاه بزرگ‌ترين ملاك آسياست، البته احتمالاً بعد از امپراطور ژاپن. در سرتاسر ايران املاك وسيعي دارد كه عمدتاً از صاحبان ياغي سابق‌شان مصادره كرده است.... از عجايب اينكه اعليحضرت همايوني تنها پادشاه اين عالم هستند كه به هتل‌داري اشتغال دارند. امور سير و سياحت در ايران در انحصار دولت است؛ و اكثر هتل‌ها، علي‌الخصوص هتل‌هاي حاشيه درياي خزر، به شخص شاه تعلق دارد.»

انتهای پیام/