به گزارش گلستان ما ؛ محسن دزیانی فعال فرهنگی اجتماعی شهر گرگان نوشت : در گرگان چه می گذرد؟ این پرسشیست که مکررا در مواجهه با مسایل شهری از خود پرسیده ام اما مدتهاست که پاسخی قطعی نمی یابم. روزگاری بود که حس نجات شهر از سراشیبی خطرناکی که در آن قرار گرفته بود چنان مسوولیت سنگین و خودخواسته ای بر دوشمان نهاده بود که ساعتها،روزها و هفته ها وقت صرف حلاجی رخدادهای پیرامونی و تقابل با ذوب شدگان پوپولیسم مدیریت سابق و پیمانکاران رسانه ای می کردیم ولی حالا که انگار مدیریت شهری به اغما رفته است تکلیف چیست؟

اعتراف می کنم که از کوشش برای ایجاد تاثیر مثبت و عدم نتیجه دهی خسته شده ایم! انگار که هیچوقت هیچ اتفاق خوبی در طالع این شهر نوشته نشده است! یادآوری مخالفتهای ما و حمایتهای مردمی از اقدامات اشتباهی که نتیجه عینی و ناکارآمدی آن را همگان شاهد هستیم هم هیچ احساس خوبی ایجاد نمی کند چه آنکه همه مردم همین شهریم.

 از چه کسی باید مطالبه کرد؟"شورای شهر ".مسوول تمام اتفاقات مدیریت شهری ،شوراست. شورایی که با اقدام مثبت تغییر شهردار پیشین نمره ای گرفت که شاید تا اینجا برای قبولی کافی باشد ولی همه ما را به تغییر رویکردی امیدوار کرد که گذر زمان نشان داد همه آن شعارهای همراهی با منتقدین تنها ابزاری برای خروج از زیر فشارهای برکناری صادقلو بوده است . چرا هیچکدام از تخلفاتی که می گفتند پیگیری نشد ؟ چرا شعار شهر انسان محوری که در گفتمانی مشترک با منتقدین بیان می کردند رها شد؟

شاید توقع زیادی داریم . شاید اگر همان اقدام روز اولشان نبود الان چند پروژه افتضاح عمرانی دیگر و چند مجتمع هیرکان و هتل عدالت ۱۰۵و مشارکتهای سروش جنگل و... زخمهای عمیقتری بر پیکر بی جان این شهر می زدند . چه سرنوشتیست که همیشه انتخاب بد از بدترست؟ کمیسیون عمران شورا که بیشتر به پاتوق انجمن انبوه سازان شبیه است را می بینی و قبل را به یاد می آوری که بعد تمام بحثهای فنی اما شهرداری کار خودش را می کرد ، راضی می شوی به بی تحرکی اگر اخرش بالا آوردن یک افتضاح دیگر نباشد .

اعضای شورایی که داعیه نمایندگی مجلس دارند و هر کدام کار خودشان را می کنند کجا از پس رویارویی با مشکلات شهری برخواهند آمد ؟ اگر نفر به نفر نقد شوند مرثیه ای بس طولانیست ولی هر آنچه هست خروجی جمعی مثبتی از صحن مجلل ! و اتاقهای دکوراتیو شورای پنجم خارج نمی شود.

شیوه حضور دادبود بر مسند شهرداری نشان می داد که در آینده ای نچندان دور قربانی سیاستهای شورایی می شود که قابلیت چرخشهای خلق الساعه دارد و تزلزل و عدم قاطعیت او در تصمیم گیری نیز به این مساله سرعت بخشید . انتصاباتی که مشخصا عقبه شورای شهر داشتند و فلاش بکی به دوران حاج ابراهیم کریمی بودند هیچ تفکر نو و خون تازه ای به بدنه شهرداری تزریق نکردند.

 بودجه با رقم بیشتر برای سال آتی با نگاه به واقعیتهای درآمدی شهرداری و بدهیهای گذشته اش چاهی بود که دادبود با طناب پوسیده مدعیان مجلس و مشاوره های اشتباه به داخل آن افتاد. در مجموع خصایل اخلاقی شهردار و کارکشتگی شهرداریچیان در کنار ردپای پررنگ اعضای شورا این حس را به بیننده می دهد که شهرداری عملا به صورت ملوک الطوایفی اداره می شود .

زمان به سرعت می گذرد. طرح عاقلانه و کارشناسانه به مدتها زمان برای بررسی مشاوران صاحب صلاحیت نیاز دارد، هر چند شواهد امر نشانی از این اتفاق هم ندارد. یک روز در جنگل ناهارخوران ابشار هوا می کنند که مطمینا از جنس فعالیتهای مخرب محیط زیست و حمل و نقل شهری شهردار سابق است و بعید نیست همان زمان طرحریزی شده باشد و اکنون با فشار حامیانش در شورا اجرا شود،

 روز دیگر عبارت نهضت آسفالت که در بندرترکمن به سوژه طنز تبدیل شده بود اینبار توسط  معاونت عمرانی شهرداری گرگان بیان می شود تا علنا سطح شعور و مطالبات شهروندان به سخره گرفته شود . طرح خوب و انسان محوری مانند پیاده راه شدن النگدره با تغییرات مداوم و ناپختگی محکوم به فنا می شود و با ادامه همزمان پیاده رو چوبی ، داستانی فکاهی شکل می گیرد . بنظر می رسد شهرداری راهی برای خروج از این باتلاق نمی یابد و فعالیتهایی مانند بکارگیری نمونه ناموفق و شکست خورده پیمانکار رسانه ای شهردار سابق و نه حتی نمونه فعال و جهشی آن و راه انداختن دستگاه خبرگزاری و .... دست و پا زدن و فرورفتن بیشتر در این باتلاق باشد.

بیشترین آسیب ضعف عملکرد شهرداری و شورا نه به خود آنها که به مطالبات دغدغه مندان و گرگاندوستان وارد خواهد آمد و فرصتی مهیا خواهد کرد تا هواداران جهشی شهردار سابق و حامیان شورایی اش با فرصت طلبی نمره منفی او را که صرفا بر پوپولیسم متکی بود مثبت جلوه دهند.پرهیز از نقد سختگیرانه نیز در طی این مدت صرفا دادن زمان به تصمیم گیران برای اخذ تصمیمات و ارزیابی عملکردشان بوده و بی شک از آرمان شهر انسان محور و زیست پذیر برای شهرمان گرگان دست نخواهیم کشید.

انتهای پیام /