به گزارش گلستان ما ؛ الهه موسوی مشاور رسانه ای مدیر کل محیط زیست استان گلستان گفت : بسیاری بر این باورند که این آتش سوزی‌ها توسط مردم به شکل عمدی ایجاد می‌شود، در حالی که این طور نیست بلکه این رخدادها به دلیل بی توجهی شهروندان و مسافران اتفاق می افتد. این بی توجهی‌ها را نه تنها در رفتارهای گردشگری در پارک ملی بلکه در بسیاری از رفتارهای شهروندان  نسبت به محیط زیست می‌توان دید. مصداق بارز این موضوع ریختن زباله در طبیعت و سطح کوچه‌ها و خیابان‌هاست.

موسوی اظهار کرد: معتقدم جاده‌ای که درست از قلب پارک ملی‌ می‌گذرد؛ عامل اصلی در ایجاد و افزایش این آتش سوزی‌هاست ، البته مشکل این جاده تنها به همین جا ختم نمی‌شود ، تصادف‌های جاده‌ای جانوران در پارک ملی هم نمونه آشکاری از این مشکلات است ، در تمام قوانین بین المللی و در هیچ کجای دیگر دنیا اجازه عبور جاده ترانزیت از درون پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده داده نمی‌شود.

وی تصریح کرد:  نمونه دومی از جاده‌ای که اکوسیستم را به دو بخش تقسیم کند و ورود بدون کنترل انسان‌ها به این مناطق را ممکن‌کند، وجود ندارد. باید در نظر گرفت که پارک ملی گلستان از نظر ارزش‌های اکولوژیک مهم‌ترین پارک خاور میانه و همین طور قدیمی‌ترین پارک ملی ایران است. البته درست است که در زمان ساخت جاده، این منطقه به عنوان پارک ملی ثبت نشده بود اما با توجه به هشدارهای مکرر IUCN این جاده باید از پارک خارج شود.

مشاور رسانه ای اسماعیل مهاجر عنوان کرد: در دولت گذشته، رعایت استانداردهای محیط زیستی در هیچ زمینه‌ای اهمیت نداشت. جزیره‌ای عمل کردن و مدیریت بخشی و منطقه‌ای، ضربات جبران ناپذیری را به مناطق حفاظت شده ما از جمله پارک ملی گلستان وارد کرد. در ایران در زمان جاده سازی هرگز به استانداردهای محیطی توجه نمی‌شود و تنها مبانی فنی کار مورد توجه قرار‌ می‌گیرد. در زمان تعمیر جاده، بعد از سیل نیز توجه به استانداردهای محیطی، بسیاری از هزینه‌های هنگفت را کاهش‌ می‌داد. هزینه‌ای که  نیازی به پرداخت آن نبود و‌ می‌توانست کمک بزرگی برای احداث جاده جدید باشد.

  الهه موسوی گفت : در دولتی که رئیسش اعلام‌ می‌کند که محیط زیست موی دماغ توسعه شده است و  این حوزه تنها کارکرد کالای لوکسی را داشت برای کسب اندک اعتبار مردمی، نمی‌توانید انتظار بیشتری داشته باشید. فراموش نکنید که مافیای شکار، هشت سال آزاد را پشت سر گذاشت. گاهی به شکل مستقیم و غیر مستقیم از محیط بانان خواسته‌ می‌شود تا از مواردی چشم پوشی کنند.

وی در پایان گفت : در کشوری که اجرای مصوبه‌ای مانند انتقال جاده با دلیل نبود بودجه ، اجرا نمی‌شود و هر بار که سراغی از آن گرفته‌ می‌شود از شرایط اقتصادی صحبت به میان‌ می‌آید و نبود بودجه کافی برای اجرایی شدن آن، چطور‌ می‌شود برای ساخت ششمین جاده بر روی یک مسیر طرح ریزی کرد و بودجه اجرای آن را در نظر گرفت؟ به طور آشکار از جاده ابر صحبت‌ می‌کنم. مسیری که به خاطر احداث آن 10 تا 20 کیلومتر از کوه را به طور کامل تیغه زده‌اند.  به عنوان روزنامه نگار، خبرنگار و فعال این حوزه دوست دارم بدانم چه توجیهی برای چنین اقدامی وجود دارد. این سوالی است که بدون شک در ذهن بسیاری از شهروندان آگاه ما نیز وجود دارد./سرو نیوز