به گزارش گلستان ما به نقل از  قابوس نامه، از این رو در شهر باستانی جرجان که تا قبل از اسلام به نام گرگان معروف بوده است و اکنون به نام گنبدکاووس مکتوب گردیده ساکن شدند.

این طایفه چون دیگر طوایف ایران زمین از آئین و رسوم خاصی پیروی می نمایند. در عصر چهارشنبه ی آخر سال جوان ها به دشت رفته گون می چینند ، بعد از غروب آفتاب ، گون ها را به بته هایی از هیزم تبدیل نموده آتش می زنند و با خواندن آوازهای ترکی به شادی می پردازند .

در خانه ی اکثر آذری ها پنجره ای به نام ((باجه)) وجود دارد که جوانان از آن بالا رفته کیسه ای یا کیفی از آن به داخل خانه آویزان نموده تا صاحب خانه در آن هدایایی چون جوراب ، شیرینی و شکلات و….. می گذارند ، خانه هایی که در آن نو عروس نیست فقط شکلات و شیرینی هدیه می دهند .

تدارک سفره هفت سین از شب چهارشنبه سوری چیده می شود . پختن فتیر ، حلوا اوماج ، نان تاتاری و تخم مرغ رنگ کردن جهت عیدی دادن به کودکان در روز عید ، از رسومی بود که در قدیم مرسوم بود از این رو مقدار زیادی تخم مرغ را به رنگ های چشم نواز رنگ می نمودند که در ایام دیدوبازدید عید به کودکان هدیه می شد.

ترک زبانها همچون دیگر طوایف ایران هدیه دادن به عروس را به عنوان عضو جدید خانواده تا سنین آخر عمر ارج نهاده در یک سینی بزرگ هدایای مختلفی برای عروس و داماد به همراه مقداری برنج پخته ( به مقدار یک وعده غذایی ) همراه جوراب و تخم مرغ می فرستند .

در لحظه سال تحویل بنا به اعتقاد هر طایفه کارهایی صورت می گیرد . در بین اقوام ترک آذری فرزندان ارشد به اذن پدر با یک دسته سبزه و گل در لحظه سال تحویل وارد خانه شده و بر این اعتقادند که سالی همراه با خرمی و شکوفایی به خانه ی آنها وارد شود .

مادر برای ناهار رشته پلو و ماهی پخته و بر این اعتقادند که رشته ی امور در سال آتی را در دست بگیرند .

نویسنده : فریبا دمیرچی ،کارشناس ارشد ادبیات فارسی

انتهای پیام/