صرف نظر از ارزیابی تعاملات وزیر و تشکل های صنفی، ظاهراً این گونه استنباط می شد که نمایندگان تشکل ها از توضیحات وزیر آموزش وپرورش قانع شده باشند. تا این لحظه هیچ تشکلی مستقلاً درباره جلسه یا جلسات مذکور با وزیر آموزش وپرورش اعلام نظر نکرده است و مشخص نیست که این جلسات با حضور کدام تشکل ها و در راستای چه اهدافی برگزار شده است. امید است که نمایندگان تشکل های حاضر در جلسه هم اندیشی با وزیر در راستای شفاف سازی نسبتبه اطلاع رسانی اقدام نمایند.
حاکمیت و مسوولان ارشد نظام عزم جدی و همگانی برای تحول در وزارت آموزش وپرورش را ندارند که اگر اراده ای جدی وجود داشته باشد مسایل آموزش وپرورش هم می تواند در مسیر رفع مشکلات قرار گیرد. فرهنگیان از دولت تدبیر و امید انتظار داشتند که برای ایجاد تحولی لازم و ضروری، آموزش وپرورش را به عنوان یکی از اولویت های خود در نظر گیرد.
متاسفانه آموزش وپرورش آن طوری که باید و شاید در اولویت های کشور قرار نگرفته و همیشه از کمبود اعتبارات و تخصیص ها رنج برده است.
نباید فراموش کرد که علی رغم نگاه غلط به مقوله آموزش وپرورش به عنوان یک دستگاه هزینه ای، آموزش وپرورش یک دستگاه سرمایه گذاری است و کمبود امکانات و اعتبارات در آموزش وپرورش باعث ایجاد فاصله در مسائل کیفیت بخشی در آموزش می شود.
فارغ از تمامی بحث ها پیرامون مسائل آموزش وپرورش به ویژه در زمینه معیشت معلمان؛ باید به این نکته اندیشید که کدام اقدام قابل ملاحظه ای که رضایت قاطبه معلمان را به همراه داشته اتفاق افتاده است و تشکل های منتقد بی طرف آن را وارونه جلوه داده اند که آقای وزیر تقاضای حقیقت گویی می نماید؟
آقای وزیر! کدام واقعیت ها را باید گفت؟
وقتی از مطالبات فرهنگیان گفته می شود فقط مشکلات اقتصادی و رفاهی نیست، منظور تمام الزامات حرفه ای شغل معلمی است. امروز فرهنگیان دغدغه امکانات رفاهی، آموزشی، منزلت اجتماعی و مسائل اقتصادی دارند. بی تردید اولویت درخواست ها و مطالبات معلمان ارتقای وضعیت معیشتی است که متاسفانه اراده ای جدی برای حل مشکل معیشتی معلمان وجود ندارد.
آقای وزیر، علارغم کاهش نسبی تعداد بخشنامه و سعی در تمرکز زدایی و واگذاری بخشی از اختیارات به ادارات کل استان ها هنوز کلاف سردرگم آموزش وپرورش از بوروکراسی اداری رنج می برد. صدور دستور العمل ها و بخشنامه های گوناگون و غیر ضروری برای هر کارینشان از عملکرد ضعیف و بی تدبیری در حوزه مدیریتی وزارتخانه مطبوع تان دارد.
درست است که تمرکز زیاد در یک سازمان مانع خلاقیت و نوآوری است، اما به راستی شما برای کاهش مشکلات چقدر به فکر ارتقاء کمی و کیفی وزارتخانه متبوع خود بوده اید؟
آیا به این اندشیده اید که چقدر از مدیران کل آموزش وپرورش و همکاران ستادی شما بر اساس شایسته سالاری و لیاقت، و نه باندبازی، اکنون با تکیه بر صندلی ریاست دغدغه ارتقاء شان و جایگاه آموزش وپرورش را دارند؟!
مطمئناً انتصاب مدیران بازنشسته و ناکارآمد در سطوح ستادی مشکلات متعددی را برای این حوزه ایجاد کرده است.
اجرای ناقص رتبه بندی در دولت تدبیر و امید را نمی توان اقدام بزرگی دانست و درصدد مقایسه با وزاری قبلی درخصوص افزایش حقوق برآمد.اجرای ناقص طرح رتبه بندی معلمان نه تنها باعث بهبود وضعیت معیشتی فرهنگیان و ارتقای کیفیت نیروی انسانی نشد، بلکه انگیزه ورشد و تعالی شایستگی های حرفه ای معلمین را تحت تاثیر قرار داد.
ارتقای رتبه بندی یعنی ارتقای شغلی نه توزیع پول؛ رتبه بندی یک فرآیند است و این چیزی که شما اجرا می کنید، قانون مدیریت خدمات کشوری است نه رتبه بندی!
آقای فانی!
از دستاوردهای ساماندهی نیروی انسانی گفته اید. بی گمان کارهای شتاب زده و کارشناسی نشده بیشترین آسیب ها را به آموزش وپرورش وارد خواهد کرد. ساماندهی نامناسب نیروی انسانی باعث مشکلاتی در کیفیتکاری و توزیع نامناسب نیروی انسانی شده است.ساماندهی نیروی انسانی باید به عنوان یک اولویت در دستور کار این وزارتخانه قرار گیرد چرا که برنامه ریزی و مدیریت مناسب نیروی انسانی دغدغه ی بسیاری از معلمان است.
آقای وزیر!
آیا تلاش برای مقایسه خود با هم کیشان سابق و بیان اینکه در دولت تدبیروامید به شدت با محدودیت اقتصادی و مالی مواجه هستید و عدم توجه دولت به وزاتخانه تان،فرافکنی نیست ؟
سوال اساسی این است که نقش حضرتعالی در دولت و رابطه شما به عنوان وزیر دستگاه عریض و طویل آموزش کشور با مجلس چگونه است؟
آیا جز این است که حضرتعالی و سیاستگذران عالی آموزش وپرورش باید با تمام توان و ظرفیت ها برای ارتقا سازمان متبوع تان تلاش کنید؟ آیا مشکل تأمین اعتبار و بودجه وزارتخانه فقط مختص آموزش وپرورش است؟
آیا این بی تحرکی پیامی به بدنه جامعه فرهنگیان القاء نمی کند که فانی نمی تواند حق و حقوق فرهنگیان را از دولت بگیرد؟
جناب فانی
مطالبات در نظر معلمان لیست بلند بالایی دارد. مطالبات فقط به معوقات محدود نمی شود که آن را اعلام عمومی می کنید !
تبعیض فاحش در زمینه معیشت معلمان، حق التدریس های معوق و حق الزحمه پرداخت نشده امتحانات،حقوق معوق سرباز معلم ها،بیمه طلایی فرهنگیان، پاداش پایان خدمت بازنشستگان و اقدامات رفاهی فرهنگیان هم جزء مطالبات به حق معلمان محسوب می شود.معلمان این واقعیات تلخ را با پوست و استخوان خود لمس می کنند و نیازی به بازنمایی از طریق دیگران نیست.
آقای فانی ؛ فرموده بودید که کار در آموزش وپرورش بسیار سخت است و مطالبات فرهنگیان چیزی نیست که در طی چهار سال محقق شود و خواستار منطقی شدن انتظارات شده بودید.
آیا تقاضای عدم انتصاب مدیران سیاسی و ناکارآمد در آموزش وپرورش، عدم برگشت به کار نیروهایبی انگیزه بازنشسته، اجرای قانون استخدام مربیان پیش دبستانی، حق التدریسی و مربیان نهضت سوادآموزی، اقدام لازم برای اجرای کامل سند تحول آموزش وپرورش، رویکرد جدی و برنامه محور درباره دانشگاه فرهنگیان و تقویت بنیه پژوهش فرهنگیان، نظارت درست بر استفاده از منابع صندوق ذخیره فرهنگیان و توجه به بیمه های درمان و تکمیلی فرهنگیان انتظارات غیرمنطقی هستند؟
و کلام آخر:
آقای فانی در اجرای برنامه های تحول در آموزش وپرورش نمره خوبی نگرفته اید و این وزارتخانه از مسیر استراتژی «کیفیت بخشی» خود دور شده است و متأسفانه برنامه ریزی صحیح و هدایت درست و مناسب در مورد منابع بودجه آموزش وپرورش وجود ندارد.
بر کسی پوشیده نیست که فرافکنی و شتاب زدگی یکی از بزرگترین آسیب های مدیریتی در هر سازمان است و معلمان با نگاهی به برنامه ها و اقدامات انجام گرفته به درستی و منطقی درباره عملکرد شما به قضاوت خواهند نشست.
آقای فانی! مشکل ما همین مسائل است.
انتهای پیام/
نویسنده: حسین طاهری فرد کارشناس ارشد جامعه شناسی
منبع: صدای معلم
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد