مسئول روابط عمومی پارک ملی گلستان گفت: اولین بانگ مرال در سال جاری در ساعت ۲۰ شب یکشنبه ۱۰ شهریور ماه در منطقه تنگراه پارک ملی گلستان ثبت شد.
به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه؛ یحیی مرادی گفت: در تاریخ ۱۰ شهریور ساعت ۲۰ اولین بانگ مرال در منطقه کله قوش غایه محیط بانی تنگراه، پارک ملی گلستان توسط محیط بانان حاضر در چادر گاوبانگی خان دوشان این پارک ملی شنیده و ثبت شد.
وی افزود: گاوبانگی اصطلاحی است که در مورد فصل جفت گیری و تعیین قلمروی مرال های نر «بزرگترین گوزن ایرانی» به کار می رود.
به گفته مرادی؛ هرساله از دهم شهریور تا بیستم مهرماه مرال های نر با سر دادن بانگ و فریاد مرال های نر رقیب را به مبارزه می طلبند و توجه ماده ها را برای جفت گیری و تولید مثل به خود جلب می کنند. همچنین با فریاد هایشان قلمروی خود را مشخص می کنند.
مسئول روابط عمومی پارک ملی گلستان تصریح کرد: این بازه زمانی ۴۰ روزه یکی از جذاب ترین زیبایی های حیات وحش است که درعین حال می تواند برای مرال ها خطر آفرین باشد زیرا شکارچیان فرصت طلب با تقلید صدای نر توسط شاخ گوزن آنها را به سمت خود نزدیک و شکار می کنند.
وی افزود: با توجه به حساسیت این بازه زمانی در حفاظت و تولید مثل این گونه زیبا و ارزشمند محیط زیست استان گلستان هرساله در این ایام با برپایی چادرهای گاوبانگی و با حضور شبانه روزی ماموران محیط زیست اقدام به حفاظت و همچنین ثبت صدا و مشاهدات می کند.
مرال یا گوزن قرمز که به آن گاو کوهی نیز میگویند، بزرگترین پستاندار علفخوار کشور و از گونههای جانوری حمایتشده است که پراکنش آن در کشور محدود به استانهای شمالی بهویژه استان گلستان و بخشهایی از جنگلهای جنوبی استان سمنان و شرقی استان خراسان شمالی است.
چادر گاوبانگی پارک ملی گلستان
به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی نیلکوه» پارک ملی گلستان در 30 کیلومتری شرق شهرستان زیبای گالیکش و در منتهیالیه حوزه استحفاظی استان گلستان (به سمت خراسان شمالی) قرار دارد.
این پارک نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاههای شناختهشده و پرآوازه کشور محسوب میشد و به جنگل گلستان مشهور بود.
در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظتشده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.
پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرارگرفته در سال 1977 بهعنوان ذخیرهگاه زیستکره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیرهگاههای زیستکره جهان حفظ کرده است.
این پارک در شرق استان گلستان و در حدفاصل استانهای گلستان و خراسان شمالی قرار دارد که مدیریت آن در اختیار شهرستان گالیکش است.
پارک ملی گلستان پناهگاهی کمنظیر برای حیاتوحش است که 1362 گونه گیاهی که یکپنجم فلور گیاهی ایران را شامل میشود.
همچنین تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، سه گونه دوزیست و 24 گونه از خزندگان در این پارک شناساییشدهاند که نشان از اهمیت حیاتی این پارک دارد.
این پارک شامل درهها و چشماندازهای متنوع، منابع آبی متعدد نظیر رودخانهها، نهرها و چشمهها و آبشارها است و از تنوع زیستی و ارزشهای اکوتوریستی بالایی برخوردار است.
پوشش گیاهی این پارک شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل و ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس است.
جاده ترانزیتی و بینالمللی تهران به مشهد مقدس نیز از وسط این پارک ملی عبور میکند.
انتهاي پيام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد