به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، تابستان به پاییز طلایی در پارک ملی گلستان پیوند می‌خورد و عاشقانه‌های گوزن‌ها در دل جنگل‌های بکر این منطقه شنیده می‌شود. ماه پایانی تابستان و اولین ماه پاییزی هرسال را می‌توان روزهای عاشقی گوزن‌ها نام نهاد و نعره‌های عاشقانه‌شان این روزها در طبیعت طنین‌انداز شده است.

گاو بانگی را می‌توان فصل عاشقی گوزن‌ها نام نهاد، رقابت عاشقانه بین گوزن‌های نر برای تعیین قلمرو و بیرون راندن رقیب.

در فصل گاو بانگی، تلاش و تقلای شکارچیان نیز برای شکار این‌گونه منحصربه‌فرد و در معرض انقراض جنگل‌های شمال به اوج می‌رسد و همچنین برخی سودجویان دوره‌گرد برای خرید شاخ گوزن به منطقه می‌آیند.

مرال یا گوزن قرمز که به آن گاو کوهی نیز می‌گویند، بزرگ‌ترین پستاندار علفخوار کشور و از گونه‌های جانوری حمایت‌شده است که پراکنش آن در کشور محدود به استان‌های شمالی به‌ویژه استان گلستان و بخش‌هایی از جنگل‌های جنوبی استان سمنان و شرقی استان خراسان شمالی است.

همزمان با شروع فصل پاییز فصل جفت‌گیری مرال ها (گوزن قرمز) نیز آغاز می‌شود، در این زمان گوزن‌های نر برای تعیین قلمرو به جنگ با دیگر نرها پرداخته و با ایجاد صدایی شبیه صدای گاو اهلی، گوزن‌های ماده را در محدوده قلمرو خود جمع می‌کنند، به این زمان گاو بانگی می‌گویند که همه‌ساله از اواسط شهریورماه آغاز و تا اواخر مهرماه ادامه دارد.

مرال ها هرساله بسته به شرایط اقلیمی از اواسط شهریورماه که به مرحله گاو بانگی معروف است از زیستگاه‌های انبوه جنگلی خارج و در عرصه‌ها و فضاهای باز داخل جنگل تجمع یافته و تشکیل گله‌های جنسی می‌دهند.

معمولاً یک مرال نر هدایت گله را بر عهده می‌گیرد و این مرحله از دوران زیستی مرال که حدود یک ماه به طول می‌انجامد با بروز بانگ یا نعره از سوی مرال نر همراه است که برای حفاظت از گله و دور کردن گوزن‌های نر رقیب بروز می‌دهد. طول دوران آبستنی مرال حدود هشت ماه و نیم بوده و اواخر فصل بهار گوساله‌ها به دنیا می‌آیند.

آسیب‌پذیر شدن گوزن‌ها در فصل گاو بانگی به دلیل اینکه برخی شکارچیان با تقلید صدای گوزن نر از طریق ضبط سوت و با استفاده از لوله شیشه‌ای چراغ‌های نفتی و دمیدن در آن اقدام به تولید صدایی شبیه آوای گوزن کرده و در پی شکار گوزن هستند. گوزن نر به خیال اینکه این صدای گوز نر دیگر است که به قلمروش آمده با سرعت به سمت صدای مربوطه حرکت می‌کند تا گوزن مهاجم را از قلمرو خود خارج کند که در این هنگام شکار شکارچیان سودجو می‌شود.

محیط‌بانان زحمتکش پارک ملی گلستان به همراه دوستداران محیط‌زیست در پارک ملی گلستان اقدام به برپایی چادرهای موقت گاو بانگی در نقاط حساس کرده و حفاظت از گوزن‌ها را تشدید می‌کنند، در سایر ایام سال شکار مرال به دلیل پوشش انبوه زیستگاه‌های جنگلی و هوشیاری گوزن‌ها چندان ساده نیست.

رییس پارک ملی گلستان در این خصوص به خبرنگار نیلکوه گفت: فصل گاو بانگی در پارک ملی گلستان از 10 شهریورماه تا معمولاً 20 مهرماه است و امسال 10 چادر گاو بانگی برای جلوگیری از شکار گوزن‌ها در این فصل برپاشده است.
سلیمان قربان زاده افزود: همچنین برای حفاظت بیشتر از مرال ها 7 گشت سیار نیز در محدوده‌های حضور مرال ها در نظر گرفته‌شده است.

مهدی تیموری افزود: قریب 60 نفر در شیفت‌های مختلف در این طرح حفاظت از مرالهای پارک ملی گلستان در فصل گاو بانگی بر عهده‌دارند.

وی با اشاره به اینکه امکان آن وجود دارد به دلیل شرایط آب‌وهوا زمان گاو بانگی پس از 20 مهرماه نیز ادامه داشته باشد تصریح کرد: تاکنون هیچ گزارشی مبنی برشکار این حیوان در فصل گاو بانگی در پارک ملی گلستان نداشتیم.

رییس پارک ملی گلستان از تمام علاقه‌مندان و دوستداران طبیعت و حیات‌وحش خواست که مأموران این پارک در حفاظت از این میراث طبیعی ارزشمند یاری داده تا با افرادی که قصد سودجویی ازاین‌گونه‌های باارزش رادارند برخورد قانونی صورت گیرد و نسل این گونه‌های حمایت‌شده از خطر انقراض نجات یابد.

چادر گاوبانگی پارک ملی گلستان

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی نیلکوه» پارک ملی گلستان در 30 کیلومتری شرق شهرستان زیبای گالیکش و در منتهی‌الیه حوزه استحفاظی استان گلستان (به سمت خراسان شمالی) قرار دارد.

این پارک نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاه‌های شناخته‌شده و پرآوازه کشور محسوب می‌شد و به جنگل گلستان مشهور بود.

در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظت‌شده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.

پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرارگرفته در سال 1977 به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره جهان حفظ کرده است.

این پارک در شرق استان گلستان و در حدفاصل استان‌های گلستان و خراسان شمالی قرار دارد که مدیریت آن در اختیار شهرستان گالیکش است.

پارک ملی گلستان پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که 1362 گونه گیاهی که یک‌پنجم فلور گیاهی ایران را شامل می‌شود.

همچنین تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، سه گونه دوزیست و 24 گونه از خزندگان در این پارک شناسایی‌شده‌اند که نشان از اهمیت حیاتی این پارک دارد.

این پارک شامل دره‌ها و چشم‌اندازهای متنوع، منابع آبی متعدد نظیر رودخانه‌ها، نهرها و چشمه‌ها و آبشارها است و از تنوع زیستی و ارزش‌های اکوتوریستی بالایی برخوردار است.

پوشش گیاهی این پارک شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل و ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس است.

جاده ترانزیتی و بین‌المللی تهران به مشهد مقدس نیز از وسط این پارک ملی عبور می‌کند.

انتهاي پيام/