به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا، نام این بنا ساق نفار (باغ نپار) یا به اختصار نفار است. از این اسم چنین معنایی استنباط می شود : ” اطاقی که بر ساقه درختان بنا شده و محل استراحت و نگهبانی است.

در روستاها و شهرهای استان گلستان (کردکوی) هر گاه به تکیه ها، امامزاده ها و مساجد آنجا سر بزنیم به ساق نفارهایی بزرگ و باشکوه بر می خوریم که با استفاده از چوب های تراشیده شده فرم داده شده و به همراه ادوات و تزئینات جالب نظر افراد را جلب می کند.

سقانفار به لهجه کردکوی و صحیح آن سَقانفار یا نپار است و به معنی حجله یا محل نشیمن ساقی کربلا ابوالفضل العباس (ع) است.

قسمت بالای این مکان محل قرارگیری نوحه‌خوان بوده‌ است و در قسمت پایین به مردم چای داده می‌شد.

به این وسیله متولیان مراسم عزاداری سعی می‌کردند شرایط حضور مردم در بیرون مسجد و حضور آنها برای برگزاری مراسم را به نوعی فراهم سازند.

هرگاه که ماه محرم فرا می رسد سقانفار غبارروبی و رنگ آمیزی می شود و با همه توان نظافت می گردد، پارچه هایی را که در طول سال به عنوان گروگان به آن بسته اند از آن جدا می گردد .

این بنا غبارروبی و آماده می گردد، تا جوانان روستا در دهه محرم و در گرد آن به عزاداری بپردازند و بیاد فداکاری عباس سینه بزنند و حوائج خود را طلب نمایند.

سقانفارها از ابتکارات مردم منطقه است و برگرفته از ایمان و اعتقادات قلبی آنها به اسلام و ارادت به خاندان پیامبر (ص) می باشد.

در دهه اول محرم دسته جات عزاداری از روستاهای اطراف و محلات شهر کردکوی طی قالب های زنجیرزنی وسینه زنی با حضور در ولاغوز در کنار سقانفار به عزاداری می پردازند.

از معروف‌ترین سقانفار در کردکوی می توان به سقانفار مسجد جامع و مسجد سید وجیه ولاغوز و سقانفار امام زاده محمد (ع) کردکوی اشاره کرد.

انتهای پیام/