به گزارش گلستان ما ؛ محرم در اندیشه حضرت امام خمینی فرصتی است برای احیای یکی از مهمترین شعائر اسلامی یعنی عزاداری باشکوه اَبا عبدالله الحسین"ع". ما به چنین مجالسی همیشه احتیاج داریم. اما این مجالس باید به همان سبک سنتی آن بر پا شوند، و خطبا فضائل اهل بیت مخصوصا امام حسین را بیان کنند و مردم را با مسائل سیاسی و اجتماعی روز هم آشنا نمایند. به عبارت دیگر در چشمان مان گریه و اشک جاری باشد و در اذهان مان ایمان و اخلاق و آگاهی سیاسی، اجتماعی.

حضرت امام معتقدند زنده نگه داشتن عاشورا يك مسئله بسيار مهم سياسى- عبادى است و با زنده نگه داشتن آن كشور ما آسيب نخواهد ديد. از نظر او بايد اين سنتها را حفظ کنیم و در این مجالس باید ، هم روضه‏ خوانى و مرثيه سرایی بشود، و هم شعر و نثر در فضايل اهل بيت و در مصائب آنها گفته شود . در این ارتباط، مردم ، گويندگان ، مداحان و علما و روحانیان همه نقش و مسئوليت بزرگى بر عهده دارند.

به منظور آشنایی بیشتر با این موضوع گزیده ای از دیدگاهها و فرمایشات حضرت امام در اینجا ارائه می گردد.

**************

فلسفه عزادارى امام حسین (ع)

وقتى يك ملت در ماه محرم، سرتاسر يك مملكت، يك مطلب را مى‏گويند، شما انگيزه اين گريه و اين اجتماع در مجالس روضه را خيال نكنيد كه فقط اين است كه ما گريه كنيم براى سيد الشهدا. نه سيد الشهدا احتياج به اين گريه‏ها دارد و نه اين گريه‏ها خودش- فى نفسه- كارى از آن مى‏آيد، لكن اين مجلسها مردم را همچو مجتمع مى‏كنند و يك وجهه مى‏دهند، سى ميليون، سى و پنج ميليون جمعيت در دو ماه محرّم و خصوصاً دهه عاشورا، يك وجهه، طرف يك راه مى‏روند.

اينها را در اين ماه محرّم، خطبا و علما در سرتاسر كشور مى‏توانند بسيج كنند براى يك مسأله. اين جنبه سياسى اين مجالس بالاتر از همه جنبه‏هاى ديگرى كه هست. بيخود بعضى از ائمه ما نمى‏فرمايند كه براى من در منابر روضه بخوانند. بيخود نمى‏گويند ائمه ما به اينكه هر كس كه بگريد، بگرياند يا صورت گريه، گريه كردن به خودش [بگيرد] اجرش فلان فلان است.

مسأله، مسئله گريه نيست. مسأله، مسئله تباكى نيست. مسأله، مسئله سياسى است كه ائمه ما با همان ديد الهى كه داشتند، مى‏خواستند كه اين ملتها را با هم بسيج كنند و يكپارچه كنند از راههاى مختلف. اينها را يكپارچه كنند تا آسيب‏پذير نباشند.

ماخذ: کتاب صحيفه امام- ج‏13

تنظیم: غلامرضا خارکوهی- تاریخنگار انقلاب

انتهای پیام/