عسگر قلی پور در آستانه تشییع شهدای تازه تفحص شده خان طومان به خبرنگار گلستان ما گفت: با شهدای خان طومان رابطه دوستی و تنگانگی داشتم و با سردار شهید رحیم کابلی که هنوز پیکرشان پیدا نشده از سال 63 تا روز شهادتشان ارتباط نزدیکی داشتم.

وی با بیان اینکه شهید جلال، بلباسی، رضایی فر، حاجی زاده و .. بعد از جنگ وارد سپاه شدند، افزود: شهید بلباسی مسئول قرارگاه راهیان نور لشکر 25 کربلا بود.ایشان هفت تپه را که مقر لشکر 25 کربلا بود احیا کرد، خودش بحث روایت گری را رهبری می کرد و حضور فیزیکی داشت و با آرمان های شهدا عجین بود.

وی ادامه داد: شهدای مدافع حرم بویژه شهدای خان طومان احیاگر راه و رسم شهدا بودند، نمونه آن مقر 25 کربلا بود که اکنون در راهیان نور به زیارتگاه تبدیل شده است.

این مدافع حرم تاکید کرد: این ها آرمان های شهدا را دنبال کردند و زمانی که حوادث عراق و سوریه و تجاوز داعش بوجود آمد، بیقرارِ دفاع از حرم اهل بیت شدند چون دل در گرو امام حسین (ع) داده بودند و می گفتند ما زنده باشیم و دشمن به حرم آل الله جسارت کند؟

وی ادامه داد: خان طومان یک شهرک و نقطه حساسی بود که بچه های لشکر کربلا ماموریت ویژه داشتند و با دشمن درگیر شدند، آنجا هم جانانه جنگیدند و عاشورایی شهید شدند.

قلی پور درباره ویژگی های شهدای مدافع حرم خانطومان ، اذعان کرد: آن ها خودشان را برای اسلام می خواستند تا وجودشان را برای آن فدا کنند.

وی اضافه کرد: یک نمونه آقا رحیم کابلی که هنوز پیکرشان هم به ایران نیامده، ایشان می گفتند یک سال وقتی در صف خانواده شهدا برای دست بوسی آقا رفتند تا به حضرت آقا برسند می گفتند که چه بگویند چون فقط همراه خانواده شهدا رفته بودند و از اقوام شهدا هم نبودند، حضرت آقا رسیدند ایشان گفتند، دست آقا را بوسیدم و خواستم که دعا کنند عاقبت بخیر شوم و ایشان دستشان را به سرم گذاشتند و سه بار گفتند "ان شالله شما عاقبت بخیرید" و ایشان بعد از بازنشستگی، دفاع از اسلام قران و ولایت را فراموش نکردند و هر ساله در راهیان نور حضور داشتند و در حوادث سوریه ایشان دوبار توفیق حضور داشتند و سرانجام با شهادت عاقبت بخیر شدند .

این مدافع حرم در پایان با بیان اینکه اکثر شهدای خانطومان به تاسی از شهدا کربلا همواره با زبان روزه می جنگیدند ، گفت: در نبرد با داعش بواسطه نوع جنگ باید 360 درجه می جنگیدند و شبها دور تا دور در محاصره قرار می گرفتند و در زیر آتش بودند و تازه روز معبری باز می شد و بچه ها می توانستند نفسی تازه کنند. بچه ها عاشورایی می جنگیدند و این فرهنگ را به برادران افغانی، پاکستانی،عراقی، سوری و لبانی انتقال دادند تا منطقه را از لوث وجود داعش پاک کنند.

انتهای پیام/