به گزارش گلستان ما ؛ در طی سالهای اخیر، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای کلید واژه هایی را وارد ادبیات سیاسی کرده اند که الحق و الانصاف حیرت انگیز است.

واژگانی از قبیل ریزش و رویش، خودی و غیر خودی ، ... و اخیرا در ضیافت نورانی افطاری ماه مبارک رمضان از واژگان " آتش به اختیار" استفاده کردند که همین امر موجب گردید تا نظراتی در استقبال و یا استنکار مطرح گردد که به تعبیر مولوی:

هرکسی از ظن خود شد یار من

از درون من نجست اسرار من

این نوشتار تلاش می کند به برخی نطریه ها اشاره و منطقی رد و قبول نماید.

"آتش" فرمانی است که فرمانده عملیات  صادر می کند.

افسران در حال شلیک سلاح را از ضامن خارج کرده و هدف را نشانه گرفته و تنها منتظر فرمان آتش هستند و آن وقتی است که در مقابل، دشمن نیز مسلح و زبده قرار دارد که در انتظار فرمان شلیک و یا همان آتش از سوی فرمانده خود است.

پس در شرایطی آتش و فرمان حمله و شلیک مطرح است که دشمن با تجهیزات کامل برای نابودی آمده است.

با اندکی تیزبینی و بهره گیری از ذکاوت می توان دریافت که مقام معظم (حفظه الله) فرمان آتش را صادر نفرموده اند بلکه با توجه به اینکه سالیانی از آگاهی بخشی جنگ نرم، ناتوی فرهنگی و تهاجم فرهنگی می گذرد و نه قرارگاهی تشکیل شده و نه اقدام قابل دفاعی از سوی متولیان امور اتفاق افتاده و از سوی دیگر، دشمنان در حال پیشروی هستند بین مکلفین دفاع از حریم احکام و صاحب منصبان گسستی اتفاق افتاده است؛ ولی فقیه به نیابت از معصوم موضوع آتش به اختیار را مطرح و جوانان را به حضور در عرصه انقلاب ترغیب فرمودند.

در این راستا هر کسی با در باب آتش به اختیار به توضیحاتی پرداخته که بدان اشارتی مختصر می شود.

بیان نظریه ها:

1_عده ای گفته اند که این سخن رهبری، موجب هرج و مرج می شود.

2_گروهی سخن رهبری را تهدید دولت تلقی کرده اند.

3_افرادی سخن رهبری را در موضوع "آتش به اختیار" دو طرف دانسته و یک طرف آن همان نظر سریع رهبری است و طرف دوم آن را در قالب یک مثال تفسیر کرده است." مثلا اگر در دانشگاهی مسئله نظارت بر پوشش اسلامی نادیده گرفته و منجر به ولنگاری شد، دانشجویان موظف اند خود وارد عمل شوند.

یا اگر آزادی بیان مخدوش شد و به منتقدان حکومت اجازه اظهار نظر داده نشد یا افرادی را بدون حکم قضایی و بر خلاف قانون اساسی حصر خانگی کردند و یا مدیران کانال‌های تلگرامی پرمخاطب را قبل از انتخابات بدون هرگونه توضیحی بازداشت طولانی مدت کردند یا دانشجویان و خبرنگارانی را به اتهامات واهی و با انگیزه سیاسی بازداشت یا ستاره‌دار کردند، در اینجا دانشجویان و بلکه سایر اقشار مردم آتش به اختیارند چون مسئولان به وظیفه خود عمل نکرده اند."

4_نطریه پردازی دیگر سخن رهبری را از جایگاه ولایت فقیه به بحث نشسته است و در تبیین سخن رهبری آورده اند که: " اگر فرماندهی خائن در آمد چه باید کرد؛ در اسلام برای این موضوع هم راهی وجود دارد و خوشبختانه رهبر انقلاب اخیرا فرمودند که اگر مرکز فرماندهی دچار اختلال شد سایر کارگزاران و سربازان باید آتش به اختیار باشند که اصطلاحی نظامی است یعنی هرکس باید وظیفه خود را تشخیص داده و به آن عمل کند.

نظری بر نظریه ها:

بطلان نظریه اول واضح بوده و به عقیده راقم این سطور، ارزش پردازش ندارد. زیرا هر صاحب عقل و خردی می داند که رهبری معظم انقلاب از نوادر روزگار ما در احترام به قانون و انضباط اجتماعی است.بنابراین نطریه اول مردود است.

نظریه دوم نیز با پیشداوری جهت دار و آلوده به مسائل جناحی و سیاسی به موضوع می پردازد و در واقع از حضور فعال و آگاهانه آحاد جامعه بیمناک است و به همین دلیل نگاه و نظریه دوم نیز باطل است. زیرا رهبر معظم انقلاب بارها و بارها به حمایت از دولت پرداخته و آنرا وظیفه خود می داند مگر اقدامات دولتمردان مغایر با اصول و مبانی انقلاب اسلامی و منافع عمومی باشد.

نظریه سوم که آتش به اختیار را دوطرفه قلمداد کرده است مبنای منطقی ندارد. و در واقع تفسیر به رای بوده و در واقع کلام رهبری را به نوعی تحریف نموده است.

"آتش به اختیار" رهنمودی به جبهه خودی در مقابل مخالفان انقلاب اسلامی و اجانب است نه اینکه ترغیبی برای غیرخودی ها در برابر جبهه انقلاب بوده باشد. و حال اینکه نگرش دوطرفه به آتش به اختیار یعنی تهدید نظام بمنظور تسلیم در برابر مطالبات غیرخودی ها. و بطلان این نظریه آشکار است.

این نظریه با سیره قولی و عملی بنیانگذارجمهوری اسلامی حضرت امام مغایر و نافی مبانی حکومت دینی و مبانی انقلاب اسلامی است.

حکومت دینی تشخیص و تصمیم ولی فقیه را در طول ولایت معصوم و در نهایت در طول ولایت الله می داند و حکم ولی فقیه و قوانین حکومت دینی را عین حکم الله برمی شمرد و حصر و دستگیری برخورد یا احضار و... از سوی مراجع ذی ربط در جمهوری اسلامی و نظام مبتنی بر ولایت فقیه را عین قانون و تشخیص مصلحت دانسته و بنابر این نظریه (آتش به اختیار دوطرفه) ترغیب به آتش به اختیار بودن غیرخودی ها که تا مرز جابجا کردن جای شهید با جلاد پیش رفتند، خارج از منطق انقلابی گری و سنجه های عقلانی است.

بنابراین نظریه (دوطرفه بودن آتش به اختیار) نیز بدون مبنای عقلاییه بوده و بطلان آن پر واضح است.

نظریه چهارم (آتش به اختیار) در صورتی که فرماندهی خائن در آمد و شرایط مبارزه و دفاع (آفند و پدافند) مختل شد تکلیف یکایک افراد است که با همه توان وارد معرکه شوند.

از آنجا که دفاع و مبارزه با دشمن فطری انسانهاست و منطبق با عقل است؛ آتش به اختیار نیز عقلایی است.

 آتش به اختیار در صورت اختلال در مرکز فرماندهی از پشتوانه عقلی و مبانی اعتقادی برخوردار است؛ زیرا:

1. اختلال در مرکز فرماندهی موجب پیشروی دشمن و فتح سنگر به سنگر از سوی مخالفان خواهد شد.

2. اختلال در مرکز فرماندهی سبب از بین رفتن فرصت ها و جدی شدن تهدیدها بوده و موجب هدم و نابودی جبهه خودی می گردد.

3. اختلال در مرکز فرماندهی قربانیان فراوانی خواهد گرفت.

بدلایل بالا، آتش به اختیار جنبه "آفندی" دارد و در مواقعی نیز جنبه پدافندی پیدا خواهد کرد که در شرایط کنونی سربازان در جبهه جنگ نرم به هردو

سازوکار نیازمندند و بلکه با رهنمون مقام معظم رهبری، مکلف به انجام ماموریت آفندی یعنی انهدام موقعیت دشمن هستند.

نتیجه:

 با تاکید بر عقلانی بودن آتش به اختیار پس از "تشخیص ماموریت" و همچنین "تصمیم مبتنی بر شریعت ناب اسلامی"؛ مختار راقم این سطور نظریه چهارم می باشد. زیرا در این صورت است که انقلاب اسلامی که حفظ آن از اوجب واجبات است محقق خواهد شد و آرمانهای آن که حاصل خون شهیدان است ابدی و جاودانه خواهد بود.

احمدرضا احمدی

انتهای پیام/